Hoe kan hij het menen? Tom Boonen verkiest 
een Olympische medaille boven dé regenboogtrui

Het overkomt mij niet gauw maar dit keer kan ik het gedachtegoed van Tom Boonen niet volgen:

- "Ik ben op het punt gekomen dat ik misschien meer belang hecht aan een olympische medaille dan aan een wereldtitel", zegt hij.

Wablief: een Olympische trui laat staan medaille meer koesteren dan een regenboogtrui, is hij op de koffie geweest bij de zelfverklaarde sportpaus Jacques Rogge? Voor een gelouterde contractrenner kan een metalen plak toch niet meer zijn dan een curiosum? De Olympische Spelen, die roepen toch vooral atletiek en zwemmen op? Dat een Olympische medaille in die sector het hoogste goed is, tot daar nog aan toe, maar in het wielrennen... Zou er iemand één Olympische wegkampioen kunnen noemen sedert die koers werd opengesteld voor de professionals? Bij het aanhoren van de namen zie ik ook jouw wenkbrauwen al fronsen: Pascal Richard in 1996, (zowaar) Jan Ullrich in 2000, Paolo Bettini in 2004 en Samuel Sanchez in 2008. Hun voornaamste (naar leeftijd) amateuristische voorgangers op die lijst: wijlen André Noyelle in 1952, Ercole Baldini in 1956, Hennie Kuiper in 1972, Olaf Ludwig in 1988 en wijlen Fabio Casartelli in 1992. Ook het goud van de nog geen 20-jarige Patrick Sercu in Tokyo 1964 op de kilometer in 1'09"59 mag in dat tweede meer illustere rijtje geplaatst worden.
Eén voor één werden zij de eigenaar van een klatergouden medaille en een schreeuwlelijke trui, die - gelukkig maar - slechts sporadisch moe(s)t gedragen worden. Wat een wereld van verschil met de zoveel mooiere altijd fonkelende regenboogtrui die iedereen herkent en begeert. 

Dat een Olympisch zilver of brons (dat Walter Godefroot in 1964 en Axel Merckx in 2004 veroverde) meer waard is een tweede of een derde plaats op een wereldkampioenschap,  daar kan ik nog inkomen maar een regenboogtrui ondergeschikt maken aan een Olympische medaille dat lijkt mij een hersenkronkel te ver. 

Het zou wondermooi zijn indien Tom Boonen op zondag 23 september in Valkenburg voor de tweede keer wereldkampioen werd. Het zou niet de renner van die ene dag maar, net als in 2005, van het hele jaar in de regenboogtrui steken. Want het staat eind mei reeds vast dat Tom Boonen over het geheel van het seizoen nog beter zal doen dan hij in 2005 gedaan heeft. Hij (onder meer ook tweede in de Omloop na de verbazende Sep Vanmarcke) werd de absolute slokop van het voorjaar met een weergaloze vierslager: het winnen van E3 Harelbeke, Gent-Wevelgem, de Ronde van Vlaanderen en Paris-Roubaix binnen de zestien dagen. En er zal tijdens de (na)zomer ongetwijfeld nog wat bijkomen, wees daar maar zeker van! 

In afwachting meent Tom Boonen het wat betreft Londen, hij blijkt zelfs het aantal dagen tussen nu en de datum van de Olympische wegrit (zondag 28 juli) uit het hoofd te kennen: in de loop van dit weekend zijn er dat exact nog zeventig. Hij laat er zelfs de Tour, die amper één week voor de Olympische wegrit eindigt, voor vallen. Dat zal evenwel meer "van de nood een deugd maken" zijn dan een hartverscheurende keuze te moeten maken want à la Johan Museeuw heeft hij in "le grand boucle" nog maar weinig te vinden.