Primoz ROGLIC is nog niet helemaal ‘thuis’

Liever catenaccio dan excessen

Vive CE Tour !

 

Je bent ervoor of je bent tegen de zogenaamde saaiheid van de 107de Tour, waarin de voordeur extreem langdurig stevig op slot blijft terwijl de achterdeur wagenwijd openstaat.

Primoz Roglic is een waardge leider in de tussenstand voor wie zijn negen jaar jongere landgenoot Tadej Pogacar nog steeds geen volle minuut moet onderdoen. Dat de oudste de omstandigheden meer aan zijn kant heeft want over het sterkste team beschikkend is het volle recht van de winnaar. Toch doet Primoz er goed aan om, zoals ik verwacht, de afsluitende (klim)tijdrit te winnen of hij zal als eindwinnaar nog meer omstreden zijn dan hij al is.

Als eventuele eindwinnaar, want vergis u niet: het pleit is nog niet helemaal beslecht. Vandaag is er een rit waarin de vijfduizend hoogtemeters gelijkmatiger verdeeld zijn dan de ruim vierduizend van gisteren, wat nog meer uitnodigt tot een putsch die de grote drie kan dooreenschudden of nog dichter bij mekaar kan brengen aan de vooravond van La Planche des Belles Filles.

Het brede publiek deelt zich op in twee opinies: zij die genieten van het beklijvend catenaccio van de klassementsrijders en zij de schreeuwen om meer spektakel, hetzij excessen opgepookt door de Pantani’s, de Armstrongs, de Ullrichs, (ergst van al) de Landissen … van deze sport die als adepten van hun tijd op evenveel begrip als bagger konden rekenen. Geef mij maar de huidige tijdsgeest met het voordeel van de twijfel van een cleane(re) wielersport, waarvoor we evenwel nog steeds niet de kostbare handen in het vuur mogen steken.

  

Er is zelfs een derde eend in de bijt bijgekomen: de 26-jarige Miguel Angel Lopez, die in 2018 én in de Giro én in de Vuelta derde werd, ….. positioneert zich binnen de anderhalve minuut. Niet slecht voor een debutant maar kennelijk moet je meteen winnen om voor vol aanzien te worden en dat het jaar daarop herhalen. De Colombiaan leverde alvast een geloofwaardige sollicitatie voor het eindpodium af, al is hij als tijdrijder niet bepaald een kraan. Zelfs in 2018, wanneer hij een precieuze podiumplaats te verdedigen had, stelde hij met een 50ste (+2’47”) en een 31ste plaats (+2’10”) zwaar teleur. Reden te meer voor Tadej om morgen opnieuw aan te vallen met het zoekende Bahrain in steun, als die hun “ziel” nog niet verkocht hebben.