Wie doorbreekt de impasse ?

Tour 2020 wordt een

strak geregisseerde editie

 

 

In mijn voorbeschouwing op de Tour van 2020 had ik het over te veel en vooral te zware ritten, die eerder de vervéling dan de spankracht zouden dienen. In bepaalde ritten zou het peloton het laten lopen, in één of meer zware ritten zou een niet-aanvalspact gerespecteerd worden. Drie blokken van vijf in plaats van zeven dagen hadden dit kunnen anticiperen. 

 

De eerste week heeft die vooruitzichten inmiddels bevestigd. De sterkhouders hebben mekaar reeds als partners in crime gevonden voor een strak geregisseerd verloop. Parcoursbouwer Thierry Gouvenou had nochtans voor een pittig begin gezorgd met een pakket overwegend beperkte hellingen, waarop niet zozeer de klimmers maar wel de allrounders het kleine verschil zouden kunnen maken. Het werd een quasi maat voor niets want na bijna een week staan 22 renners binnen de 41” geklasseerd en waren er amper vier opgevers.

De tweedaagse in Nice loste de verwachtingen niet in. De verzopen openingsrit werd geneutraliseerd, de tweede kon enkel Julian Alaphilippe inspireren.

Caleb Ewan en Wout Van Aert wonnen daarna op magistrale wijze hun spurt maar deden het schrale wat eraan voorafging niet vergeten. Het werd gepimpt door het incident met Julian Alaphilippe die zich in de verboden zone liet bevoorraden en er zijn gele trui bij inschoot. Toen Ineos en Jumbo mekaar gisteren beconcurreerden om het tempo van het peloton hoog (genoeg) te houden dacht ik: wat moeten Julian (die nog naar de vijfde plaats snelde) en de zijnen daarop geamuseerd hebben toegekeken. Met de gele trui in hun rangen zou dat totaal anders geweest zijn. Ik verdenk hen van voorbedachtheid met de foute bidon.

 

De lankmoedigheid (daags voordien al gesymboliseerd door Primoz Roglic op Orcières-Merlette) werd op de spits gedreven in de vijfde rit, waarin geen enkele aanval werd opgezet. Niet onbegrijpelijk want de slotweek zal moordend zijn en alles wat daaraan voorafgaat niet beslissend en dus wordt ecomodus ingeschakeld. Het zou mij verrassen indien dat de komende dagen spectaculair anders zou zijn. De rit van vandaag loopt, van ‘boven’ naar ‘beneden’ het omgekeerde van die van gisteren. Zelfs van de zaterdagrit naar Loudenvielle alover de col de Menté, de Port de Balès (de eerste hors catégorie) en de Peyresourde moet niet al te veel verwacht worden zoals misschien wel van de ook niet extreem zware koninginnenrit van de Pyreneën (zonder de Aspin, de Aubique en de Tourmalet) ’s anderendaags. 

Op maandag is er de eerste rustdag. Benieuwd hoeveel favorieten er dan binnen een klein tijdsverschil zullen ophouden.