Wint Wout VAN AERT

het kampioenschap van 

de wereld in één namiddag?

Het is dus weer zover: het wereldkampioenschap, het ver-ma-le-dijde kampioenschap van de wereld dat in minder dan zeven uur kan gewonnen worden en beloond wordt met de fonkelende regenboogtrui. Hoe langer het duurt, hoe minder ik erbij kan dat deze stuitende onlogica in stand wordt gehouden. 

 

In een ideale(re) koerswereld zou men dit epitheton moeten afvoeren en vervangen door de G.P. des Nations en ligne als sluitstuk van het internationale seizoen. Wie komt het alles overtreffende symbool het meest toe: de beste van die ene namiddag of de beste van het héle seizoen? Een retorische vraag, dunkt mij, waarop de conservatieve U.C.I. helaas nooit een praktisch antwoord zal geven.

 

Mads Pedersen, de accidentele kampioen van de wereld van die verzopen zondag 29 september 2019 in Harrogate, zal zijn titel zelfs verdedigen nadat hij die enkel valoriseerde met een dagzege in de Tour de Pologne en een dichtste ereplaats in zowel de openings- als de slotrit van de Tour.

 

Laat ons eens de vergelijking maken met het … voetbal. Kunt u zich voorstellen dat de winnaar van bijvoorbeeld de match S.C. Charleroi - F.C. Antwerp tot landskampioen wordt uitgeroepen of - ander voorbeeld - de ploeg die het meest scoort tijdens de kerstperiode?

 

De regenboogtrui uitreiken aan de beste van het héle seizoen zal hopelijk aan de orde zijn in Imola, waar men - dat wèl ! - één van de meest selectieve trajecten (zo tussen Innsbruck 2018 en Harrogate 2019) heeft uitgepijld. 

In alfabetische orde zijn Julian Alaphilippe, Richard Carapaz, Tom Dumoulin, Jakob Fuglsang, Marc Hirschi, Michal Kwiatkowski, Tadej Pogacar, Richie Porte, Primoz Roglic, Maximilian Schachmann, Diego Ulissi, Alejandro Valverde (die Joop Zoetemelk als nestor kan verdringen), Wout Van Aert, … voor mij de (theoretische) namen die mogen verwacht worden. Maar uitgesloten is het niet dat er à la Mads Pedersen een outsider opstaat zoals George Bennett, Alberto Bettiol, Alexey Lutsenko of (hopelijk) Tim Wellens, …..

Opmerkelijk: de familie Sagan wordt niet vertegenwoordigd door stamhoofd Peter (auteur van een zuinige loepzuivere hattrick vanaf 2015) maar door zijn één jaar oudere broer Juraj, de regérende kampioen van Slovakije.

 

Het is overduidelijk dat de regenboogtrui niemand meer toekomt dan Wout Van Aert: winnaar van de Strade Bianche, Milano-Sanremo, de openingsrit van het Critérium du Dauphiné, twee ritten in de Tour, waarin hij zich ongebreideld uitleverde aan het collectieve belang en toch nog uitkwam op rang 20 in het tijdklassement. Last but not least werd hij vrijdag vice-wereldkampioen tijdrijden. En wees er maar zeker van dat hij daar in oktober nog aardig wat zal aan toegevoegen. Er zou al heel wat moeten gebeuren opdat hij niet door vriend en vijand tot dé renner van het jaar 2020 wordt uitgeroepen.