Primoz ROGLIC

rijdt goed afgeschermd op rozen

 

Ik vreesde dat het met de 107de Tour deze middag over and out zou zijn. Indien toch dan nog zou het tijdklassement in grote lijnen vastgelegd zijn. Er zal al veel moeten gebeuren opdat Primoz Roglic alsnog van zijn (goed afgeschermde) sokkel wordt gestoten.

Van de tussen top tien is zijn negen jaar jongere landgenoot zowat de enige die nog tuk is op een verbetering van zijn klassement, al is het misschien beter ook dat Tadej Pogacar de Tour (nog) niet wint, al is dat uiteraard geen voorwendsel om te laten liggen wat zich aandient. Bezie maar wat Egan Bernal als piepjonge titelverdediger overkwam. Voor Pogacar verwacht ik nog een bijkomende dagzege en ook de bergprijs is een haalbaar object, dat zijn landgenoot en frère-ennemi Roglic hem wel niet zal ontzeggen.

 

Het overwicht van Jumbo-Visma op alle mogelijke terreinen steekt de ogen uit. Buitensporig succes genereert afgunst. De geel-zwarte vloot met Wout Van Aert als kapitein en Primoz Roglic als vlaggenschip houdt, terwijl de achterdeur almaar wagenwijder openstaat, de voordeur stevig op slot en wordt amper in verlegenheid gebracht. Hoe kan dit? Vragen en insinuaties staken als gebruikelijk de kop op want ... ‘te mooi om waar te zijn’.

Hoe dàt kàn?! Het zijn géén onnozelaars hé die de dans van het peloton leiden maar wel ‘good old’ Tony Martin én Robert Gesink, George Bennett en Sepp Kuss (die zelf voor een spraakmakend klassement in aanmerking komen), schaduwkopman Tom Dumoulin (winnaar van de Giro in 2017) en last but not least Wout Van Aert, die over de volle lengte van het gebalde seizoen de beste renner van het peloton is. Met hun allen scharen zij zich onvoorwaardelijk rond Primoz, die als renner van het jaar 2019 (winnaar van de UAE Tour, Tirren-Adriateco, de Tour de Romandie, de Vuelta en derde in de Giro) maximale credibiliteit heeft opgebouwd en per definitie kopman is. Dat de sterkste coureur op het sterkste team kan terugvallen is van alle tijden. Een topkoers winnen is (behoudens een tijdrit) geen onemanshow maar een onderneming.

Primoz Roglic zal erop staan om in de gele trui de afsluitende tijdrit naar La Planche des Belles Filles op zijn palmares bij te schrijven, misschien ondervindt hij daar nog de meeste tegenstand van …. Wout Van Aert, al blijft het uiteraard altijd mogelijk dat Tadej Pogacar tegen dan alsnog een putsch gepleegd heeft en zijn landgenoot van zijn sokkel gestoten.

Overigens was Jumbo-Visma ook in de Tour van 2019 bepalend. In de Alpen reden ze (met de onvolprezen Laurens De Plus in een hoofdrol) vele kilometers op kop om de podiumplaats van Steven Kruijswijk te vrijwaren en in één beweging ook die van het Ineos-duo Egan Bernal - Geraint Thomas. 

Natuurlijk is het altijd mogelijk dat er ‘een dopinglijk uit de kast valt’ en waarvoor ik dus mijn hand niet in het vuur wens te steken.

Wat er vanaf vandaag nog op het menu staat, lees ik het duidelijk summier af op het onvolprezen touretappe.nl : de Alpenrit van vandaag is er één met een punchy finale, die van morgen bevat de monstercols de la Madeleine en de la Loze, die van overmorgen serveert heroïek op onverharde wegen en op vrijdag is er dus de klimtijdrit naar La Planche des Belles Filles. 

Hopelijk is dat de afsluiter want de parade op de zondagse Champs Elysées is er in coronatijden meer nog dan op andere jaren teveel aan, daar huizen trouwens ook nog de gele hesjes en je weet maar nooit waartoe dàt kàn leiden.