Hét motard-incident dat moèst vermeden worden

 

Natuurlijk heeft Eddy Lissens, de piloot van Jury 1, het niet express gedaan, dàt zou er nog aan mankeren!

Zijn tekst en uitleg houdt evenwel weinig steek. Hij bevond zich in het spoor van de motard van Shimano aan de verkéérde kant van de weg. Punt aan de lijn!

Indien er geen tijd was om zich naar de overkant te begeven dan moet het zijn dat zij te kort vòòr de drie koplopers reden. Vanuit hun jarenlange ervaring moesten beide motards weten dat de renners àltijd het kortste traject kiezen. Pertinent is Lissens’ uitleg in HLN: 

“De mensen van tv deden dat aan de linkerkant van de weg en wij kozen de rechterkant.”

Ah ja: en hoe komt het dan dat ze de aanrijding frontaal in beeld brachten?

Eddy Lissens staat in de volgerskaravaan bekend als een autoritair heerschap wiens wil wet is. Dat hij van plan is om ermee te stoppen is significant want “qui s’excuse s’accuse”. Zoals hij daar klinisch over Julian Alaphilippe gebogen stond, man man man, het leek wel of hij hem net neergemept heeft.

 

Zoals vaker in onze rechtspraak viseert men meer het slachtoffer dan de dader voor wie men zelfs de verdediging opneemt. Indien het Wout Van Aert overkomen was, dan zouden Lissens’ verdedigers en een gedeelte van de vox populi wel anders gepiept hebben. Het was ‘maar’ Julian Alaphilippe, wiens nerveus rijgedrag inderdaad niet in zijn voordeel pleit, maar als we zo beginnen dan kunnen we evenzeer de schuld leggen bij Wout Van Aert, die de motard opzocht voor dat ene procentje minder luchtweerstand. Wout reed op kop en mag zijn traject kiezen zoals hij dat wil. Mathieu van der Poel kon de motard ternauwernood ontwijken, Julian Alaphilippe helaas niet en hij krijgt zowaar de rekening gepresenteerd. Het liep al met al nog relatief goed af want zoals ik daar Julian Alaphilippe zag liggen dacht ik huiverend aan Jean-Pierre Monseré.

Voor Peter Sagan hadden ze meer begrip en mededogen toen hij er in de Ronde van Vlaanderen van 2017 op de Oude Kwaremont de kantjes afreed en daardoor met een licht over de nadar hangende frak in aanraking kwam en Oliver Naesen en Greg Van Avermaet in zijn zware val meesleurde. Zelfs zijn kopstoot aan Wout Van Aert in de recente Tour werd vergoelijkt omdat hij een selfiemaker moest ontwijken. Het waren verborgen angels zoals de motards er géén mochten geweest zijn.

Uit het voorval zullen de actoren wijze lessen trekken en er zich niet van af maken zoals Lissens nog eens refererend naar zijn confidenties in HLN.

“Ik deed helemaal niks ongebruikelijks. Zulke dingen gebeuren 100 keer in een wedstrijd. Dit was gewoon een ongelukkig moment.”

Jawadde, ... 100 keer: ik durf er bijna op wedden dat het zich niet gauw zal herhalen want de motards (die van de televisie uitgezonderd) zullen voortaan overal meer afstand nemen en bekijken welke kant de renners kiezen.