Won als nieuweling in 2011 

vier keer in West-Vlaanderen …

 

Tao GEOGHEGAN HART 

laat zeker nog van zich horen 

maar niet meer als hoog 

eindigende klassementsrenner

 

Tao Geoghehan Hart heeft het dus gehaald, waarmee de sportieve logica geëerbiedigd werd. Hij won ook twee etappes, deed over de drie tijdritten globaal ruim een minuut minder dan Jai Hindley, aan wie hij op de Etna 1’56” toegaf nadat hij zich bekommerde om zijn gevallen kopman Geraint Thomas. Misschien is dat zijn geluk geweest, anders kwam hij te vroeg in het bezit van la maglia rosa. Deze ontwikkeling lijkt wel een copy paste van die van Tadej Pogacar in de Tour, die in de waaierrit naar Lavaur 1’21” verloor en zich in de luwte van Jumbo-Visma kon koesteren zoals Tao Geoghehan Hart in die van Deceuninck-Quick.Step.

Toch blijf ik er bij dat Tao Geoghehan Hart met eindwinst in deze Giro als een éénoog koning was in het land der blinden. Hij zal ongetwijfeld nog (mooie) koersen winnen maar voor het eindpodium van een grote ronde zal een ‘one hit wonder’ blijven zoals onder anderen Oscar Pereiro en Carlos Sastre in de Tour van 2006 respectievelijk 2008. Hijzal zijn aflopend contract bij Ineos ongetwijfeld verlengen want hij zit er, wars van prestatiedruk, veilig geborgen en gebeiteld.

 

Tao Geoghehan Hart op 19 juni 2011 in actie in Poeke,
waar hij tweede zou worden na Edward Planckaert.

Tao Geoghehan Hart is een jonge bekende van bij ons die tijdens de lente van 2011 als tweedejaarsnieuweling frequent in West-Vlaanderen koerste. Hij won tweemaal in Krombeke, tussendoor in De Haan en tenslotte ook in Slypskapelle. Vooral Cil De Smaels, Seppe Dhont, Kevin Nobus, Edward Planckaert, Floris Thoré en Gauthier Vandevoorde kregen bij die gelegenheden met hem te maken. Ook speaker Gilbert Vandromme en Rudy Goethals (d’Heietrappers De Haan) willen zich hem nu graag herinneren.

Als junior werd hij (na Mads Pedersen en Nathan Van Hooydonck) derde in Paris-Roubaix 2013 en als belofte derde (na Anthony Turgis en Dylan Teuns) in Liège-Bastogne-Liège 2014. Die combinatie wijst op een benijdenswaardige veelzijdigheid voor het ééndagswerk maar als klassementsrenner heeft hij (hoewel 20ste in de Vuelta 2019) minder in zijn mars.

Tao Geoghehan Hart is een interessante duizendpoot. De overlevering leert dat hij als tiener niet voor één sportgat te vangen was: eerst voetballer en daarna kanaalzwemmer, die als 13-jarige deel uitmaakte van de Brits vijftal dat het Kanaal overzwom. Hij maakte deel uit van de Britse pisteschool maar hij kon er zich (nochtans tweede na Owain Doull in de Britse puntenrit 2011 en tweede met Jonathan Dibben, Christopher Latham en Samuel Lowe in de Europese ploegenachtervolging in Anadia 2012) niet helemaal in vinden. Mark Cavendish hielp hem switchen naar de weg en zie waartoe dat leidde én nog zal leiden maar allicht niet meer naar de hoogste regionen van een grote ronde, al mag hij mij altijd verrassen, vrij graag zelfs want mijn ongelijk is hem zeker gegund.