Ondanks zijn leeftijd nièt op de stoep gezet

zoals wel Nikolas MAES en enkele anderen

 

Iljo KEISSE

wàt een coureur !

 

Iljo Keisse heeft op het einde van zijn elfde campagne voor Patrick Lefevere zijn zevende grote ronde voltooid ondanks een irritante blessure. Iljo wilde kost wat kost een ‘zeven op zeven’: een clean sheet die fonkelt op zijn portfolio.

Foto Gino COGHE

In zijn vijfde Giro reed Iljo er niet voor spek en bonen bij maar deed er alles aan om zijn 16 jaar jongere kopman Joao Almeida in la maglia rosa te houden én naar de eindzege te loodsen. En die zeldzame keer dat hij op weg naar Asti zelf in een batige positie koerste, leek er vijf jaar later een tweede dagzege in de maak maar tegen de ijzersterke Tsjech Josef Cerny viel niets te beginnen.

Een dagzege in de Giro behalen lukte hem wel op de slotdag van 2015 naar Milano, waar hij zijn Australische medevluchter Luke Durbridge overmeesterde. Het was de vèruit de mooiste uit het rijtje van ‘vijf om te zien’, waarin ook de slotrit van de Tour of Turkey 2012, de Circuit de l’Indre - Châteauroux 2014, de Ronde van Zeeland 2015 en de Omloop van Mandel-Leie-Schelde - Meulebeke 2017.

Iljo maakte er ook een erezaak van om de Ronde van Vlaanderen te rijden én te voltooien in nadrukkelijke dienst van een kansrijkere kopman. Geen kassei of helling kan hem stoppen. Hij begon ermee in 2013 en slaagde daar zeven keer op een rij in. Wees er maar zeker van dat daar dit jaar een achtste keer zou zijn bijgekomen indien hij op 18 oktober niet aan de slag was geweest in de Giro.

“Zijn” Ronde van Vlaanderen is de z6sdaagse van Gent. Ik herinner mij hoe ik mij in november 2002 op het middenplein van het Kuipke begaf en zag hoe een schriel bedremmeld jongentje zich aan het opwarmen was, niet voor die van de toekomst maar voor de grote zesdaagse. Bij nader inzien bleek het ene Iljo Keisse, nog geen 20 jaar die werd gekoppeld aan de Zuid-Afrikaan Jean-Pierre Van Zyl. Ze werden hekkensluiter op 40 ronden van het winnende Zwitserse koppel Kurt Betschart - Bruno Risi.

“Wacht maar tot ik groter en sterker ben”, liet Iljo zich daarover meteen ontvallen en in 2002 was het al zo vèr: tweede met Andreas Beikrich. Het was het ultieme overstapje naar zeven overwinningen: 2005 (met Matthew Gilmore), 2007 en 2008 (Robert Bartko), 2010 (Peter Schep), 2012 (Glenn O’Shea), 2015 (Michael Morkov) en 2018 (Elia Viviani). Iljo won globaal 28 zesdaagsen en komt daarmee in de allertijdse ranking uit op de veertiende plaats. Hij behaalde ook een respectabel aantal nationale en internationale titels. Zowel inzake zesdaagsen als kampioenschappen werd het aanbod almaar beperkter. Wat dat betreft is Iljo Keisse dus een halve eeuw te vroeg geboren.

 

Velen zouden het in deze barre coronatijden niet abnormaal gevonden hebben dat Patrick Lefevere met een dubbel gevoel afscheid had genomen van de straks 38-jarige Gentenaar maar dat deed hij nièt. Iljo bedankte met een kanjer van een Giro waarmee hij onderstreepte dat op professionalisme geen leeftijd staat. Als Lotto-Soudal de nòg een half jaar oudere Philippe Gilbert nòg twee jaar langer aan boord houdt, waarom zou de veel prijsvriendelijker en toch beter rendérende Iljo Keisse er niet nog minstens één seizoentje mogen bij doen? En daarop zal wel niet het zwarte wielergat volgen maar wel een andere functie binnen zijn decennialange biotoop of ergens anders? De wielrennerij zal Iljo niet gauw loslaten en hij al evenmin de wielrennerij.

Je voelt zo aan dat Iljo Keisse heimelijk hoopt om als bevoorrechte getuige een triomftocht van het exceptionele talent Remco Evenepoel mee te maken. Vanuit zijn bevoegde inschatting zou dit volgens Iljo reeds het geval geweest zijn in de net voorbije Giro.

“Als je zuiver naar het resultaat kijkt, en weet wat Remco kan bergop en in de tijdrit, dan kun je niet anders dan stellen dat dit een uitgelezen kans was voor hem om de Giro te winnen", liet Iljo Keisse door Sporza optekenen.