In het 'land der blinden' van de 103de Giro ... 

Wilco KELDERMAN zou 

méér dan Koning Eénoog zijn 

maar of hij daarom ook wint?

 

Inderdaad de 18de Giro-rit, met vooral de Stelvio, bood een beklijvend spektakel met veel positiewisselingen, man-tegen-mangevechten en de aanmaak van een Hitchcock-ontknoping want drie renners binnen een speling van vijftien tellen aan de vooravond van een weekend met de ultieme (door het wegvallen van de Izoard doet men tweemaal Sestriere aan) bergrit en een afsluitende tijdrit van 16,5 km. naar Milano.

Het staat zo goed als vast dat Wilco Kelderman, Jai Hindley (+12”) of Tao Geoghehan-Hart (+15”) de 103de Giro wint of het zou moeten zijn dat de vierde geklasseerde, Peio Bilbao (+1’19”) er zich alsnog mee bemoeit denkend aan Tadej Pogacars slotdag van de Tour, al kan de Spanjaard daarvoor op veel minder intrinsieke klasse terugvallen.

 

Eigenlijk zou Wilco (7de in de Giro 2014, 4de in de Vuelta 2017, 7de in de Vuelta 2019) de enige die niet dissonante eindwinnaar van de 103de Giro zijn.

De drie anderen zouden in een ‘normaal bezette’ grote ronde, laat staan de Tour, niet voor een top vijf in aanmerking zouden komen.

Hun beste uitslagen in die ‘sector’ totnogtoe:

• Jai Hindley: 32ste in de Vuelta 2018 en 35ste in de Giro 2019;

• Tao Geoghehan-Hart: 20ste in de Vuelta 2019;

• Peio Bilbao: 6de in de Giro 2018.

Ook als tijdrijder konden zij zich, zelfs wanneer er - zoals in deze Giro - veel op spel staat, niet doorzetten zoals wel Joao Almeida (tweede in Palermo en zesde in Valdobbiadene), die ik dus als referentie neem. In die twee uiteenlopende tijdritten (parameters die niet liegen over de intrinsieke klasse) gaf Wilco 1’22”, Peio 1’59”, Tao 2’33 en Jai 3’01” toe aan Joao die door zijn sterke eerste tijdrit rozetruidrager werd op de Etna én vijftien dagen bleef. 

Dat en de daarmee gepaard gaande geplogenheden kropen niet uitsluitend in zijn koude kleren. Die après- & avant-course waren slopend en deden hem mede de das om op de Stelvio. Zijn Giro-parcours gelijkt sterk op dat van Julian Alaphilippe in de Tour van 2019. Achteraf is het gemakkelijk praten dat hun leiderstrui een vergiftigd geschenk was dat ze beter minder hardnekkig hadden verdedigd maar op dat moment was het van "beter één vogel in de hand dan tien in de lucht" vandaar ... En met een uiteindelijke top vijf zou de slechts 22-jarige Portugees nog altijd zeer goed terecht komen.

Zeker is het dat er met hem een nieuwe potentiële klassementsrenner voor de grote ronden is opgestaan. Dat dit kon gebeuren had alles te maken met het dramatisch uitvallen in de Giro di Lombardia van Remco Evenepoel, die in normale doen deze Giro wellicht helemaal naar zijn pedalen zou hebben gezet.