Dat kan / zal (meer dan) wat geven

 

Oliver NAESEN en Dries DE BONDT 

zijn vanaf 2024 brothers in arms

 

Oliver Naesen (33) blijft en Dries De Bondt (32) komt. 

Zij worden de ervaringskundigen in de Vlaamse enclave van Decathlon - Ag2R La Mondiale, waarin Stan Dewulf al aan zijn vierde campagne begint, terwijl Sander De Pestel en Gianluca Pollefliet op hun beurt aansluiten.

Naesen en De Bondt lijken mij hetzelfde type coureur én mens: no nonsense boys en loyale belegen coureurs die alsnog tuk zijn op een mooie nazomer waarin ze brothers in arms zullen zijn. Beiden werden vanop de tweede rij BK in Antwerpen 2017 respectievelijk Anzegem 2020

Oliver begint er al aan zijn achtste campagne niettegenstaande 2023 een schraal jaar werd met een negende plaats in de Famenne Ardenne Classic als ‘beste’ uitslag. Wat een gigantisch verschil met 2019 toen hij (10de in de Omloop, 2de in Sanremo, 8ste in Harelbeke, 3de in Wevelgem, 7de in de Ronde van Vlaanderen, 13de in Roubaix, …) tot de meest consistente ééndagscoureur werd uitgeroepen.

Naesen was er zich van bewust dat 2023 niet goed (genoeg) was en hij viel dan ook niet steil omver dat hij moest inleveren op zijn verlengd contract. Er toch even op wijzen dat het ook meespeelde dat hij meer een helper in de rittenkoersen (voor Ben O’Connor, die in de Tour teleurstelde) was dan een potentiële kanshebber in zijn ééndagswedstrijden. 

Inleveren of niet, Oliver beseft dat hij qua verloning nog altijd veel beter af is dan stervelingen met een normale dagtaak en dat wil hij nog even zo houden, vandaar zijn drijfveer om van zijn tiende campagne in de beroepscategorie niet de maar het beste te maken en dus wil hij dat 2024 korter aansluit bij 2019 dan bij 2023.

Ook voor Dries De Bondt werd 2023 geen bestjaar met slechts één overwinning, de Antwerp Port Epic (1.1), opgelijst met een even enige ereplaats die ertoe deed, 8ste in de Druivenkoers van Overijse.

Toch kreeg Dries, na vijf campagnes, bij Alpecin-Deceuninck niet de buitenwacht, hij kon de eer aan zichzelf houden en muteerde aan betere voorwaarden naar Decathlon - Ag2R La Mondiale, waar hij dus verenigd wordt met soortgenoot Oliver Naesen.

Bij het Franse team zal Dries niet langer rekening moeten houden met Jasper Philipsen of Mathieu van der Poel zodat er opnieuw ruimte is voor zijn concept: anticiperen met een vroege vlucht en genoeg reserves overhouden om te winnen zoals hem enkele keren te beurt viel met vooral een dagzege in de Giro van 2022 in Treviso, waar hij niet de minste medevluchters maar wel Edoardo Affini en Magnus Cort afhield. 

In 2024 is het aan hem tot in de mooiste wedstrijden die hij aankan maar waarin hij zich nog niet kon profileren. Met onder anderen vier landgenoten in steun kan dat lukken. Decathlon - Ag2R La Mondiale gaat mee in Dries’ ambities en verheelde dat niet tijdens de ploegvoorstelling bij monde van ploegleider Julien Jurdie, waaruit Dries graag afleidde dat hij echt gewild is in dat team. Dat drijft hem nog meer om er vol voor te gaan met Roubaix als droom en Waregem als haalbaar objectief.

Misschien herinnert men het zich al niet meer dat Dries De Bondt op 5 oktober 2014 verschrikkelijk viel in een afzink tijdens de Tour de Vendée. Hij werd met inwendige bloedingen in het hoofd opgeraapt en, omwille van vochtophoping in de hersenen, in het ziekenhuis van Nantes gedurende twee weken comateus gehouden. Het laatste waar men van uitging, was dat hij ooit nog zou koersen. Dries dacht daar anders over en haalde warempel het seizoenbegin 2015 en de eerste overwinning op 1 juni in Londerzeel. Acht andere volgden en niet de minste maar wel de openingsrit der Ronde van Vlaams-Brabant, de Liedekerkse Pijl en bovenal in de profkoersen van Heusden en Erpe-Mere. Zijn remontada annex doorstoot naar de beroepscategorie waren ingezet.

Ook Oliver Naesen kende als profrenner niet de ideale maar minder dramatische voorgeschiedenis. Als koersende tiener nam zichzelf niet al te serieus tot hij er achter komt dat hij één van de beteren was. Hij kapte meteen met hogere studies lichamelijke opvoeding & bewegingsleer en ging koerieren voor een wasserij. Opdat hij dat niet voor de lange rest van zijn leven zou moeten doen deed hij er alles aan om coureur te worden. Hij was nog net op tijd om de trein te nemen die slechts één keer voorbijkomt. Hij was al 21 toen hij in 2012 zijn eerste drie koersen won. Die in Niel per 2 augustus was een specialleke. Met de vrienden Glenn De Ridder, Gregory Franckaert en Jori Van Steenberghen keerde hij bij het krieken van de dag terug van Crammerock in Stekene, net op tijd om de koerstas te maken, een broodje te verorberen en spoorslags naar Niel te vertrekken. In de late namiddag stonden drie van de vier fuifnummers op het podium met Oliver op de hoogste trede. Een scharniermoment naar het cruciale 2013 waarin hij als elite 2 doorstootte naar de bovenlaag met vijf regionale overwinningen en ereplaatsen in een rist mooiste koersen. Cibel-Aliplast was in 2014 de ultieme tussenstap. Hij manifesteerde zich op nagenoeg alle belangrijke afspraken en dat weerspiegelde zich in de derde eindplaats in de Topcompetitie. Hij behaalde vier vroege en vier late overwinningen met als orgelpunt: de Memorial Fred De Bruyne in eigen Berlare, waar rond hem als local heroe een heus volksfeest losbarstte.

Eén en ander leverde een stagecontract op bij Lotto dat overstegen werd door een effectieve verbintenis bij Topsport Vlaanderen - Baloise, het begin van iets heel moois dat in 2024 een nieuw begin zal kennen.