Domingo PERURENA was een slimme subtopper die besefte wat hij wel en meer nog wat hij niet kon

 

Domingo Perurena: vergeten in mijn lijstje van langlevende coryfeeën?! Toch niet, maar in plaats van gisteren 80 jaar te worden overleed hij op 8 juni na een langdurig ziekbed.

Domingo behaalde 123 overwinningen op de uci-kalender en staat daarmee op de 17de plaats in de desbetreffende ranking. Enkel Alejandro Valverde (133) en Miguel Poblet (129)  waren nòg vaker winnende Spanjaarden. 

Mega overwinningen zaten daar niet tussen, wel puntenzeges in de Vuelta 1972 en 1974, het jaar waarna hij vervaarlijk dicht kwam bij de algemene eindzege die hij tenslotte heel nipt (+14”) aan Agustin Tamames moest laten na een misgelopen afsluitende tijdrit in San Sebastian, waaraan hij nochtans met 1’19” boni was begonnen. De objectiviteit gebiedt te zeggen dat Tamames duidelijk de beste was in beslissende slotweek, waarin hij vier (!) zware bergritten won en ook tweede en derde werd. Hij overrulde zelfs zijn notoire Super Ser - kopman Luis Ocaña, die voor de gelegenheid zijn meester-helper werd. Perurena kon met Kas minder kon rekenen op zijn kompaan Miguel Maria Lasa die door Domingo in de 13de rit van de leiding werd verdrongen. Die bleef vol geloven in zijn eindzege, hij reed (-33”) een betere tijdrit dan Perurena maar wel 55” meer dan Tamames, die de koers van zijn leven reed en behalve vijf dagzeges ook de ongekroonde bergkoning werd en de tweede in de puntenstand. 

Agustin Tamames was geen one hit wonder in de Vuelta, waarin hij in 1970 al tweede (na Luis Ocaña) werd en in 1972 derde (na Jose Manuel Fuente Miguel Maria Lasa). 

De Vuelta was de dikke rode draad van Perurena's carrière, hij zette er veertien opeenvolgende keren in aan, behaalde bij zijn debuut in 1966 op 22-jarige leeftijd meteen de eerste van een dozijn dagzeges en eindigde zesde in 1972, vijfde in 1974 en vierde in 1977. 

In de twee andere grote ronden was hij veel minder aan zet, al behaalde hij in de Giro van 1971 en 1975 wel een dagzege en in de Tour van 1974 won hij (als 44ste met 1u19’18” meer dan Eddy Merckx) zowaar de bergprijs.

De grote ééndagskoersen waren amper aan hem besteed, al werd hij in 1972 (het jaar dat hij niet minder dan 21 overwinningen behaalde op de uci-kalender) zevende in Milano-Sanremo en achtste op het WK in Montréal 1974.

Perurena, geboren in het Baskenland, was een notoire Spaanse rondenrenner die in Catalunya veertien en in zijn Baskenland elf dagzeges behaalde maar géén eindoverwinning, wel de Spaanse titel in Montjuïc 1973 en in Torrejon de Ardoz 1975.

Domingo meldde zich in 1965 met een dagzege in de Tour de l’Avenir (9de), waarna hij met Mariano Diaz, Jose-Manuel Lasa en Jose Manuel Rodriguez na Italia (-27”) tweede werd op het WK 100 km. ploegentijdrit in zijn San Sebastian.

Zijn eerste vijf jaren in de beroepscategorie verbleef hij bij het Baskische Fagor (fabrikant van huishoudelijke en commerciële apparaten) omdat hij zich daar meer eigen kansen weggelegd wist dan bij het grote Kas-Laskol, waarnaar hij in 1971 op zijn 27ste eindelijk overstapte om er evenzeer strateeg als te zijn kopman was en er bovenal zijn beste jaren te beléven.