Chaos van Momignies opgeruimd …

Kampioen Arnaud De Lie wint 
ook de Beker van België

… Milan Fretin de morele eindwinnaar

Doodjammer wat er zich vorige zondag in Jemeppe aan het einde van de slotmanche der Beker van België voor junioren afspeelde. 

Siebe Deweirdt haalde het van zijn medevluchters Jago Willems en Toon Clynhens. Die drie gingen helemaal vrijuit maar niet een respectabel aantal achtervolgers die tijdens de lokale ronde door een argeloze signaalgever de verkeerde weg werden opgestuurd met als belastende bijsluiter “de coureurs worden geacht het parcours te kennen”. 

De top drie van de tussenstand behoorden tot die spookrijders: Dries De Pooter (leider in de tussenstand met 90 p.), Milan Fretin en Simon Dehairs (elk 88 p.). Ze werden tenslotte uitgesloten en dat was vooral koren op de molen van Belgisch kampioen Arnaud De Lie (84 p.), die in Jemeppe op de achtste plaats uitkwam en daarmee zeventien punten opstreek, die volstonden om met 101 punten de individuele winnaar van de Beker van België te worden. In combinatie met de Belgische titel, die hij vier maanden eerder oververdiend in Lendelede behaalde, mag hij dus gewag maken van een seizoen très grand cru en dàt als éérstejaars! En toch werd hij, die opgaf in het Europees kampioenschap en eerder ook in de Ain Bugey Valromey Tour (Fr.), niet weerhouden voor het wereldkampioenschap in Yorkshire. Op de internationale bûhne was hij te weinig naar voor getreden, al is zijn zevende plaats in Paris-Roubaix, zijn achtste in La Route des Géants en zijn vijfde in de Trofeo di Vertova (It.) niet te veronachtzamen. Die stellen veel meer over hem dan zijn passages in de oubollige Beker van België die qua niveau niet al te veel voorstellen. Arnaud liet zich niet zien aan de Blaarmeersen noch in Rekkem. Hij won met de Vlaams-Brabantse Pijl de openingsmanche, gaf op in Bonheiden, werd 67^ste in Linter, vierde in de G.P. Glineur, zegevierde ook in Angreau en kende in Jemeppe de mazzel dat hij wel het juiste pad werd opgestuurd om de verbannen Dries De Pooter, Milan Fretin en Simon Dehairs alsnog te passeren in het eindklassement. Mooi, maar toch is het niet in deze schrale omgeving dat je als coureur stappen zet en er adelbrieven mee voorlegt. Dat moet hij dan maar in 2020, wanneer ik van de behoorlijk Nederlands sprekende inwoner van Vaux-sur-Sure (provincie Luxemburg, waar de hoogtemeters welig tieren) verwacht dat hij helemaal het voortouw zal nemen. Arnaud is een supergast die niet enkel snel maar ook strijdvaardig. Volgens zijn illustere medevluchters was hij op het BK niet enkel de vlugste aan de finish maar bovenal de beste onderweg. 

Eigenlijk is Milan Fretin sowieso de morele eindwinnaar worden uitgeroepen. Uit drie deelnames sprokkelde hij ei zo na het maximum van de punten: 30 punten aan de Blaarmeersen, 28 van een tweede plaats in Linter en 30 als winnaar in Frameries. Voor de andere manches moest hij verstek geven wegens de voorbereiding op of deelname aan de internationale baankampioenschappen, waarbij hij tijdens het omnium zwaar viel en een sleutelbeen brak. In één van die gemiste manches had een twaalfde plaats volstaan om uit te komen op 102 punten, ééntje meer dan Arnaud De Lie. Milan maalt daar niet om. Zijn hoogste doelstelling was als neo-belofte een precieuze stek afdwingen in een goed gestructureerd team. Bij het EFC-L&R-Vulsteke van Michel Pollentier en Wim Feys komt hij, met halve West-Vlaamse roots, uitstekend terecht. Hij is al top van bij de 12-jarige aspiranten en was tijdens die zeven seizoenen bijzonder succesrijk zonder enige prestatiedruk. Hij en zijn entourage zijn rolmodellen.