In de beide wereldkampioenschappen junioren …

 Wie klopt das Wunderkind

Marco Brenner?

Morgen beginnen ze er dus aan in Yorkshire, aan de wereldkampioenschappen. Ik ben zo vrij om de gouden farce met de team trial mixed relay buiten beschouwing te laten. Toch mijn respect voor de deelnemers die hun selectie aanvaardden, de vette prijzen die eraan vastzitten zijn hen van harte gegund.  

De vermaledijde “kampioenschappen van de wereld” in één uitgesponnen momentopname vervat en bezegeld met de fonkelende regenboogtrui die nochtans enkel thuishoort om de weldadige lenden van de beste van het héle seizoen en nièt van die éne voor- of namiddag.

De meisjes-junioren bijten de spits af en hun kampioenschap wordt vanaf 11 uur zowel door Eén als door Eurosport 1 in beeld gebracht zoals de jongens-junioren vanaf 14u40 door Eurosport 1 en pas vanaf 16u door Eén. Een vreemde restrictie die men mij niet uitgelegd krijgt. Wie heeft dat in zijn hoofd gehaald? Dezelfde pipo die het bestond om de rechtstreekse uitzending van het Kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp abrupt af te breken toen de Vlaamse Leeuw zou weerklinken op het podum. Ik kan mij niet voorstellen dat het aan commentator Ruben Van Gucht lag. Wie of wat het ook weze, daar moet een parlementaire vraag bij gesteld én beantwoord worden.

Het wereldkampioenschap voor junioren dus, te beginnen met de tijdrit, een boeiende aangelegenheid met de Duitsers Marco Brenner en Michel Hessmann (vierde in het WK 2018 op 1’48” van Remco Evenepoel), de Italiaan Andrea Piccolo (derde in Innsbruk op 1’38” en Europees kampioen 2019), de Nederlanders Lars Boven en Enzo Leijnse (tweede en derde in het EK) en last but not least de Amerikanen Michael Garrison (tiende in het WK 2018 op 2’33 en winnaar van de Canadese Tour de l’Abitibi) en Quinn Simons (winnaar van de G.P. Rübliland en van de Keizer - Koksijde) als hoofdrolspelers. Indien iemand anders dan voornoemden het podium haalt dan mag men het over een verrassing van formaat hebben. Voor de Vlaamse vertegenwoordigers, Branko Huys en éérstejaars (!) Lars Van Ryckeghem, wordt een top twintig het hoogste goed.

Marco Brenner is das Wunderkind van het gezelschap. Als jonge eerstejaars (pas eind augustus zeventien geworden) presteerde hij (nòg) beter dan Remco Evenepoel als eerstejaars in 2017 deed. Vooral in de méérdagswedstrijden torent hij er hoog bovenuit: vijfde in de Course de la Paix (Tsj.), winnaar Tour du Pays de Vaud (Zwits.), kampioen van Duitsland weg- en tijdrit (vòòr Michel Hessman), tweede in de Trofeo Karlsberg (D.), winnaar G.P. du Général Patton (Lux.), winnaar van de Oberösterreich Rundfahrt, vijfde in het Europese wegkampioenschap (niet deelgenomen aan de tijdrit), derde in de Trofeo Emilio Paganessi (It.), achtste in de Giro della Lunigiana (It.),….. Vroeg op het seizoen verging het hem minder in Gent-Wevelgem (13de) en in Paris-Roubaix (16de) maar dan nog. Ik herhaal dat hij één en ander héél mééstal als 16-jarige bewerkstelligde! Méér nòg dan voor de tijdrit is hij de topfavoriet voor de wegrit maar een dubbelslag à la Remco Evenepoel (als tweedejaars) behoort zeker tot de mogelijkheden. Het zou goed voor Marco zijn mocht hij in 2020 vervroegd naar de beloften overstappen maar dat zal men hem helaas niet toestaan. Voor een eventueel vervroegde overstap in 2021 naar de beroepscategorie kan hij zich beroepen op het precedent van Remco met Deceuninck-Quick.Step. Misschien inspireert dit gegeven Patrick Lefevere tot een copy past van die meesterzet indien Marco Brenner de hoogconjuctuur van zijn prestaties voortgezet heeft.