maandag 9 september 2019

Jakob Fuglsang, de enige 
die Julian Alaphilippe in verlegenheid bracht

Het was een aangekondigde kroniek en toch was het pas de inname van Alto de la Cubilla de allereerste dagzege die Jakob Fuglsang in één van de drie grote ronden behaalde.
2019 is nu al het bestjaar voor de Deense late roeping: tweede in de Strade Bianche (na Julian Alaphilippe), derde in Tirreno-Adriateco (op het podium onder Primoz Roglic en Adam Yates), vierde in het Baskenland, waarna een rekenkundig rijtje in Nederlands-Limburg en de Belgische Ardennen: derde in de Amstel, tweede in La Flèche Wallonne (na Julian Alaphilippe) en de kers op de taart in Liège-Bastogne-Liège. In de eerste seizoenshelft was hij de beste na Julian Alaphilippe, die hij naar de kroon stak in de Amstel Gold Race wat daar leidde tot een onnozele coup de théâtre en de rode loper uitrolde voor de uitgetelde Mathieu van der Poel. Zijn bobijntje was nog lang niet op want hij zette ook het Critérium du Dauphiné, de summiere generale repetitie van de Tour, naar zijn pedalen. Ook in de Tour zou hij een rol van betékenis spelen maar het zat hem daar lelijk tegen. Hij kwam met beperkte averij uit een eerste valpartij maar niet uit de veel zwaardere tweede tijdens de vlakke rit van en naar Nîmes. Hij stond op dat moment negende in de tussenstand op 5’27” van Julian Alaphilippe en hij zou tijdens de restérende dagen eerder opschuiven dan terugvallen. Velen in zijn plaats zouden bij zoveel brute pech hun seizoen beëindigd hebben, maar niet Fuglsang, die zich heroplaadde voor de Vuelta, niet voor een klassement maar voor een dagzege die hij dus op grandioze wijze op Alto de la Cubilla behaalde. In de tussenstand wenkte een top tien die hem evenwel niet aanspreekt zoals het wereldkampioenschap in Yorkshire wel. Zeker bij slecht weer kan hij daar op het Vlaams parcours uithalen. En daarna is er Il Lombardia om zijn seizoen in de absolute schoonheid af te sluiten.
Stel dat hij in beide afspraken Julian Alaphilippe overtreft, wie kan er dan nog in zijn plaats het predikaat “dé renner van 2019” claimen? Enkel Primoz Roglic indien die de Vuelta wint na een derde plaats in de Giro nog voorafgegaan door winst in de UAE Tour, Tirreno-Adriateco en Romandië. Stel dat hij daar nog het WK tijdrijden aan toevoegt, dan legt hij Julian Alaphilippe en Jakob Fuglsang in één beweging het zwijgen op.



Geen opmerkingen:

Een reactie posten