Moedige Luc Mattens breekt de ban
Het is een publiek geheimdat de criteriums opgezet spel zijn met een geënsceneerd verloop en een voorafbepaalde uitslag, tot zelfs de tiende plaats aan toe.
Luc Mattens, jarenlang organisator van de Scheldecross in Antwerpen en de jongste twee jaar van de restylede N8 van Brasschaat, wil dit feest van list en bedrog een halt toeroepen. In “zijn” koers wilde hij de besten vooraan in de uitslag en niet volgens een vooraf vastgelegde pikorde.
Andere organisatoren van criteriums zijn niet opgezet met wat Mattens orakelt maar zijn wel te laf om zich met naam en toenaam bekend te maken. Zij voegen er kwalijk aan toe dat ze nog eens willen zien welke ronkende namen er in 2020 nog in de N8 van Brasschaat hun opwachting zullen maken na de “bruuske schending” van deze omerta. Het zal Luc Mattens in dat geval worst wezen:dan liever géén keeping up appearances parade op de Bredabaan.
Voor de volledigheid moet het erbij dat de toprenners er eens goedbetaald de riem mogen afleggen na een slopende Tour de France. Overigens zijn het heel meestal de inrichters zelf die een glimmende uitslag willen met de duurstbetaalde acteur op het hoogste podiumschavotje, daarmee ook inspelend op het betalende publiek dat zich graag veréénzelvigt met de vedetten. En oh wee mindere goden die zich niet gedeisd houden, die stellen zich bloot aan een langdurige vendetta in de volgende koersen.
In hun context hebben de vermaledijde criteriums blijvend bestaansrecht. Decennia geleden was het zelfs de voornaamste bron van inkomsten voor de toprenners die er tot drie per etmaal reden en er zich nachtelijk voor verplaatsten. Om het smeer likt de kat de kandeleer, en … hoe zouden we in deze zèlf zijn?! Eén van de strafste anekdoten uit dat tijdvak is dat Rik Van Steenbergen ooit de voorkeur gaf aan het afwachtingsprogramma op de piste van Roubaix in plaats van Paris-Roubaix zelf (die hij toch won in 1948 en in 1952) omdat hij op die manier veel meer kon verdienen.
Toen werden er nochtans geen astronomische startgelden uitgekeerd als nu. De duurste starters waren in de kering de goedkoopste omdat ze het meeste publiek lokken en zo zichzelf betalen met een bonus voor de inrichters. Je kunt toch niet verwachten dat bijvoorbeeld Tom Boonen, Chris Froome, Egan Arley Bernal,… tegen een zacht prijsje opdraven voor de mooie ogen van de inrichters en hun betalende audience?
Indien Luc Mattens het anders wil dan heeft hij evenzeer groot gelijk. Elke coureur kreeg op dinsdag 3 september in Brasschaat hetzelfde startgeld en mocht daarna strijden voor een prijzenpot van 20.000 euro. Volgens nogal wat benieuwde aanwezigen werd er rechtaan / rechttoe gekoerst met titelverdediger Dries De Bondtals recidiverende winnaar en waarvoor hij ook een diamant van 22.000 euro mee naar huis mocht nemen. Het wordt nu al uitkijken naar begin september 2020.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten