Wereldkampioenschap of niet:

 Ook de 47^ste “Keizer” 
wordt een Topper

De Tieltse “Keizer” der nieuwelingen, tevens de Ereprijs Roger Decock, is zondag al aan de 47^ste editie toe en andermaal de apotheose van de Beker van België. Bijgevolg nemen vrijwel al ’s lands beste 15- en 16-jarigen er aan deel met de beide kampioenen van België als eyecatchers:

• éérstejaars Yoran Van Gucht, die zijn meesterschap van bij de aspiranten strak heeft doorgetrokken;

• twéédejaars Stijn Degeest, de verrassende kampioen van België van Lendelede die onderwijl bewees dat géén one hit wonder te zijn.

Beide kampioenen werden, qua resultaten, weliswaar overtroffen door Noah Detalle (kampioen van België tijdrijden), Cian Uijtdebroeks (die in het Critérium Européen de Luxembourg een Remcootje opvoerde) en Dries Verstappen (de Vlaams-Brabantse dubbelkampioen en leider in de Topcompetitie, die op 13 oktober met de Affligem Classic zijn ontknoping kent).

Drie West-Vlamingen sluiten daar kort bij aan: Sander Inion en Alec Segaert (de tweede van 2018, die zich zowel in het tijdrijden als op de hoogtemeters onderscheidden) en last but not least Michiel Lambrecht, die in bloedvorm verkeert en in eigen kontreien spraakmakend wil afzwaaien bij de nieuwelingen. 

In één adem mag je daar de namen van Jens Dalle (die excelleerde vanaf augustus met behalve vier overwinningen ook verbaasde in het tijdrijden), Milan (zoon van Hans) De Meester, Senne (zoon van Nico) Hulsmans, de helemaal ontbolsterde Wout Remmerie en Jan Van Dyck, het aalvlugge woelwater Thomas Szkandera, Arne Van Cauwenberghe (die zich bij ontstentenis van hoogtemeters toch schrap zal zetten),… aan toevoegen. 

Veronachtzaam ook de Waaltjes Thibaut Bernard, Lucas Jacques, Théo Kempinaire, Lucas Laurent, Maxence Place,… Théo Lowie ontbreekt in dat gezelschap omdat hij afgelopen week op training door een auto werd omvergereden.

Zij die zich, wegens niet-vermelding, verongelijkt voelen mogen mij met een knappe uitslag van antwoord dienen.

De “Keizer” trotseert met weinig averij de concurrentie van het wereldkampioenschap want in nogal wat Tieltse afspanningen en zeker in café "Textielhuis" kan men op een groot scherm de regenboogstrijd volgen. Je zou al in Tielt willen zijn om de immer kwieke Roger Decock te zien én te horen. Hij is inmiddels 93 jaar, bijna dubbel zo oud als de “Keizer” en zopas overgrootvader geworden van ene Viktor.

De “Keizer” heeft een rijke geschiedenis met een pleiade van hoogtepunten. Marc Maertens won in 1976 aan het eind van het absolute gloriejaar van zijn zeven jaar oudere broer Freddy, die dezelfde namiddag de G.P. des Nations (het officieuze WK tijdrijden) had gewonnen. Geen enkele nieuweling won tweemaal. Lorenzo Lapage, de ex-schoonzoon van Paul Van Himst en thans ploegleider van Mitchelton-Scott, werd zowel in 1981 als in 1982 derde, net als de aanstaande wereldkampioen veldrijden Danny De Bie in 1976.  

Een nog frappantere vaststelling: de tweede (de vice-Keizer dus) in de uitslag verwierf naderhand meer naam en faam dan zijn overwinnaar: Eddy Planckaert (1974), Dirk De Wolf (1977), Eric Vanderaerden (1978), Tom Steels (1987), Wim Feys (1988, ook derde in 187), Stijn Devolder (1995), Tom Boonen (1996), Nikolas Maes (2002), Frederik Frison (2008), Sasha Weemaes (2013),... 
Als dat de deelnemers van dit jaar maar niet inspireert om vol in te zetten op de … dichtste ereplaats.