On-be-grij-pe-lijk:

zelfs een vierslager in de Moselle 

volstaat niet voor Florian Vermeersch 

Florian Vermeersch beleeft de nazomer / herfst van zijn leven. Als regérend kampioen van Oost-Vlaanderen én bovenal van België (op indrukwekkende wijze afgedwongen in het verzopen en daardoor nog slopender Habay-la-Neuve) behaalde hij een dagzege en de eindoverwinning in de Ronde van Oost-Vlaanderen, won hij in Wanfercée-Baulet de afsluitende manche van de u23 Road Series en in dezelfde beweging het totaalklassement. In Noorwegen (drie 1.2 koersen) ging hij zijn conditie nog wat extra opvijzelen en dat hebben ze ondervonden in de Tour de Moselle, waar hij drie van de vier ritten won en uiteraard ook eindwinnaar werd.  

Jens Reynders hield het in die periode bij een dertiende plaats in de Kustpijl en een (aan)val in de G.P. de Wallonie. Je zou geredelijkerwijs kunnen verwachten dat hij zou moeten wijken oor Florian, toch niet dus. Indien Reynders Vermeersch was en Vermeersch Reynders, zou ik identiek hetzelfde poneren.

Het parcours van Yorkshire zou, zeker bij Engels weer, als copy paste kunnen fungeren voor dat van Habay-la-Neuve, waar Florian Vermeersch outstanding was. Begrijpe wie kan dat Florian, als invaller weerhouden, niet te elfder ure alsnog naar ginder wordt genood. Laat hij zich naturaliseren voor een ander land dan wordt hij prompt wel geselecteerd.

Veel duurzamer dan die gemiste futiele momentopname is dat Florian in 2020 contractrenner wordt, hij meldt kortelings in welke kleuren dat zal geschieden.