Florian Vermeersch, de zoveelste parel aan de rijke Vlaamse wielerkroon
Hij leek in de wieg gelegd om zich vooraals veldrijder een weg te zoeken in het wielerlabyrint. Zo werd hij eind november 2011 in Leopoldsburg kampioen van België bij de aspiranten van het bouwjaar 1999. Tijdens de twee volgende winters stootte hij voor die titel op Dante Scopinien Yentl Bekaert. Als tweedejaarsnieuweling kon hij dat begin 2015 rechtzetten in Erpe-Mere. Vier maanden later werd hij in een doorweekt Lokeren ook wegkampioen van Vlaanderen (vier jaar na diezelfde titel als 12-jarige aspirant). Ook in het tijdrijden en op de hoogtemeters had hij een ongewone aanleg geëtaleerd. Als junior was hij minder spraakmakend: slechts veertiende in het kampioenschap van België veldrijden maar als neo wel op het eindpodium van de internationale Ster van Bladel (Ned.). Een switch veld -> weg zat er aan te komen na zijn voortreffelijke Ronde van Vlaams-Brabant. Ook als tijdrijder oversteeg hij (zevende in Montenaken en zesde in Waregem) de middenmoot.
Het was een aangekondigde kroniekdat 2019 zijn jaar van de doorbraak zou worden. Hij stak niet overweldigend van wal, vijzelde zijn basisconditie op in buitenlandse rittenkoersen (19de in de Tour d’Eure-et-Loir en in 7de in A Travers Les Hauts). Hij had wel enige zinnen gezet op de u23 Road Series,evenwel niet van meet af aan want op de dag van Brussel-Opwijk, de openingsmanche, werd hij 66stein Staden. Zes weken later werd hij tiende in de G.P. Tombroek van Rollegem en weer een maand verder vierde in de G.P. Arjaan de Schipper van Goes. Hij gedijde op Nederlandse bodem als tweede (na Marten Kooistra) in de Kersenronde van Mierlo (Ned.). Op slag kwam meteen afgetekend (+ 15 p.) aan de leiding in de tussenstand. Na een mindere beurt (26ste) in de Omloop Het Nieuwsblad nam Jordi Meeus opnieuw over. Tijdens het weekend van Hulst/Philippine stelde Florian orde op zaken met de achtste plaats (na winst in de korte tijdrit en zestiende in de wegrit). Een tiende plaats in de Hel van Voerendaal (Ned.) bracht hem terug tot op drie punten van Jordi Meeus. Deze boog hij afgelopen weekend, met winst in de afsluitende G.P. Albert Fauville in Wanfercée-Baulet, om in een voorsprong van drie eenheden. Het was een dubbeltje op zijn kant want Jordi Meeus sprokkelde als vierde slechts zes punten minder.
Er was nòg véél méér aan voorafgegaan. Augustus werd de koersmaand van zijn leven. In de Tour Alsace stoomde hij zich behoedzaam klaar voor de nazomer en de herfst, niemand die er wat van merkte. Toch keerde de 20-jarige Zaffelarenaar oliefijn gerodeerd naar Vlaanderen terug en dat hebben ze in de Ronde van Oost-Vlaanderen geweten. Met overtuigende winst in de tijdrit kwam hij in het bezit van de leiderstrui en gelijk van de Oost-Vlaamse kampioenentrui, die hij begin mei ook al op de weg behaald had. Nòg belangrijker was zijn eindzege die hem helemaal op zen zette voor het loodzware kampioenschap van België in het verre Habay-la-Neuve, waar hij op zijn wenken bediend werd, én qua parcours én qua weer in de donkere omstandigheden van een winterse veldrit. Florian haalde het met 1’48” boni op Gilles De Wilde, de winnaar van de E3 Harelbeke, en op waakhond Sébastien Grignard, de dubbele kampioen van België bij de junioren in 2017. De anderen telden een nog (veel) ruimere achterstand.
Florian Vermeersch is géén koersidioot die voor dat ene gat te vangen is want op maandag 2 september maakt hij in Lochristi zijn opwachting als gemeenteraadslid voor Open VLD. Men zal er ongetwijfeld eerst even stilstaan bij zijn spraakmakende prestaties van de jongste weken en allicht een najaarse huldiging plannen.
2019 was voor Florian een topjaar met toch één gitzwart moment: het overlijden van zijn dierbare grootvader Daniël Vermeersch, zijn trouwste supporter die hem na èlke koers briefte tot hij enkele maanden geleden overleed zodat Florian zijn Belgische titel niet meer aan hem kon opdragen zoals hij deed met zijn Oost-Vlaamse.
De toekomst lacht Florian niettemin toe: zijn politiek mandaat, son embarras du choix tussen het showen en het verzilveren van zijn driekleur of zijn debuut in de beroepscategorie. Het wordt Sport Vlaanderen - Baloise of zelfs een doorstart naar het grote Lotto-Soudal. Er zijn ook zijn studies bachelor geschiedenis aan de universiteit van Gent, die hij (in combinatie met zijn VDAB-topsportstatuut) doormaakt in een langer traject, combineerbaar met topwielrennen. Eind deze week neemt hij deel aan het Uno-X Development Weekend (Noorwegen) met op zondag een heuse offroad race, waarnaar hij als gewezen veldrijder reikhalzend uitkijkt. Ook de G.P. Briek Schotte in Desselgem (dinsdag 10 september) en de G.P. Jules Vanhevel in Ichtegem (woensdag 9 oktober) staan op zijn programma, dat hij nog niet helemaal kent.
Florian gelijkt visueel sprekend op Jürgen Roelandts (volgens anderen op Brian van Goethem) en als coureur op Oliver Naesen. Qua waarmaking heeft hij alvast enkele jaren voorsprong op zijn illustere streekgenoot en toch wordt zijn inhaalbeweging niet simpel maar ‘moeilijk gaat ook’.
Over de inhoud kan ik weinig zeggen , maar taal en stijl zijn prima. Een grote pluim ☺
BeantwoordenVerwijderen