zondag 8 december 2019

Thomas SZKANDERA: 
komt het woelwaterke 
tot rust bij C.T. Menen?

Hoe internationaal: telg van een Tsjechische papa en een mooie Vlaamse mama Kelly en in Spanje geboren, bijna als een kerstekind en daardoor seizoen na seizoen één der jongsten van het bouwjaar 2003. Dat euvel, voor zover het er één is, speelde hem almaar minder parten. 

Winnen bij de aspiranten viel weinig aan hem besteed en op die ene zege moest hij telkens wachten tot in de herfst. Winnen is niet meer dan een prettige bijkomstigheid en dus had hij meer aan zijn vierde plaats in de mini Paris-Roubaix als 12-jarige tussen de 13-jarigen en aan zijn titel van Oost-Vlaams vice-kampioen als 13-jarige tussen de 14-jarigen.
Als eerstejaarsnieuweling zette hij stappen: opeens vier overwinningen en in alle kampioenschappen op het podium: op de hoogste trede van het Vlaamse in Laarne, op de laagste van het Oost-Vlaamse en het Belgische. Ook zijn herfst mocht er best wezen met zowel in de Keizer (achtste) en in de Affligem Classic (zesde) een fraaie ereplaats en telkens tweede éérstejaars.
De lat der verwachtingen als tweedejaars werd in 2019 automatisch wat hoger gelegd en dat was niet ten onrechte, al ging hij de eerste maanden wat gebukt onder het “net niet”: tweede (na Noah Detalle) in de Katjeskoers van Boezinge (Beker van België), derde in de Victor De Bruyne van Hoboken, tweede (na Joes Oosterlinck) in het kampioenschap van Oost-Vlaanderen in Steenhuize-Wijnhuize, tweede (na Jelle Harteel) in de Herman Vanspringels Diamond,… Dat wilde hij als titelverdediger rechtzetten in het kampioenschap van Vlaanderen in Laarne, waar hij in de laatste hectometers clashte met een clubgenoot (Van Moer), wat danig nazinderde dat Thomas niet meer opgesteld werd in de interclubs waardoor hij half augustus nog muteerde naar Isorex, waarvoor hij zestiende werd in de Beker van België - manche in Nederhasselt. Het was slechts een interim want Thomas strijkt als 16-jarige neo-junior neer bij C.T. Menen, hopelijk in een stabiele en serene omgeving. 
In september maakte hij zijn opwachting in de Topsportschool, waar de krachttrainingen hem geen onverdeeld goed doen, vooral zijn knieën niet: een ontsteking van de patellapees in de ene en een loskomende kapsel in de andere. Als dat maar goed komt tegen de lente, waarin Thomas zich een verkenningsronde kan maar allicht niet zal veroorloven want hij loopt over van ambitie. Hoed je toch maar voor overacting, beste Thomas, want overhaasting is uit den boze.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten