Emiel VERMEULEN begint
aan een vierde campagne
bij Roubaix Lille Métropole
Emiel Vermeulen is een overlever. Elk jaar hoopt hij op lotsverbetering met een overstap naar een pro continentaal team en gelijk moet hij vechten om te behouden wat hij heeft. In de herfst van 2019 werd het een derde keer op rij dat laatste.
Foto Gino COGHE |
“Ik ben hier zeker niet ongelukkig”, weerlegt Emiel, “anders zou ik hier niet meer zijn. Toch vind ik dat het op mijn 27ste de hoogste tijd is voor een stap hogerop, die ik in 2020 afdwingen, anders wordt het tijd om mijn master lichamelijke opvoeding en bewegingswetenschappen te verzilveren.”
Emiel beseft dat hij als coureur nièt het achtste wereldwonder is maar hij vindt niettemin dat hij ondergewaardeerd is. 2019 bracht zijn beste seizoen met nogal wat meer dan voor het vierde jaar op een rij een top tien halen in het Kampioenschap van Vlaanderen in eigen Koolskamp. Een vijfde plaats in de G.P. de Denain, een zesde in de G.P. Cholet, een dertiende (tijdklassement) van de zware Tour de Bretagne, winst in de G.P. de Nogent-sur-Oise en 19de in Fourmies gingen daaraan vooraf. Daar werd een vierde in de G.P. d’Isbergues, een 13de in de Tour de Vendée en een 27ste in Paris-Tours aan toegevoegd.
Emiel Vermeulen is dus een waarborg op resultaten in de Franse 1.1. - en zelfs de 1.HC - koersen. Een beetje onbegrijpelijk toch dat Cofidis daar (nog) niet op inpikte. Emiel zou perfect passen in de sprinttrein van Elia Viviani, denk ik dan.
“Ik denk dat ik te klein ben waardoor ik een kansrijkere maat te weinig uit de wind zet”, weegt Emiel doodeerlijk af. “Indien ik twee koppen groter was, dan zou ik incontournable zijn, hoewel: Bryan Cocquard is ook niet van de grootsten en Samuel Dumoulin was dat nog minder.”
Emiel Vermeulen blijft dus een jaartje langer waar hij het al drie seizoenen vrij goed heeft.
“Vergis u niet”, benadrukt hij. “Natura4Ever - Roubaix Lille Métropole mag dan nog zijn continentaal, het biedt niettemin dezelfde faciliteiten als Sport Vlaanderen - Baloise.”
Sport Vlaanderen - Baloise: het hoge woord is eruit. Indien er iemand perfect in dat plaatje zou passen dan is het toch wel de flexibele want ook op andere vlakken onderlegde Emiel Vermeulen, die zelfs een wegkapitein zou kunnen zijn maar de wegen van een ploegleiding zijn nu éénmaal ondoorgrondelijk of … toch wel!
Emiel Vermeulen is begin december, zoals gebruikelijk, reeds aardig gevorderd inzake conditionele paraatheid. Dat onderstreepte hij vorige zondag in de Panne Beach Endurance, waarin hij na de Vlaamse Zwitser Johan Jacobs the best of the rest was. Ook dat is een metafoor van overdegelijkheid.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten