Nikolas Maes nu al op schema 

voor zijn véértiende campagne

Nikolas Maes heeft de Bredene Kerst Strandrace gewonnen. Het lijkt een fait divers en an sich is het dat ook, ware het niet dat dit voor de in april 34 jaar wordende Nikolas een primeur was voor een zeldzame winnaar.

Nikolas Maes wint de Bredene Kerst Strandrace.

(foto Gino COGHE)

“Inderdaad”, bevestigt Nikolas, “en de smaak was meteen raak en dat wil ik deze winter nog eens herhalen.”

Na de eerste stage wil elke coureur graag weten hoe het competitief met hem gesteld is, zo ook Nikolas Maes. Het vergaat hem uitstekend want in de spurt haalde hij het van zijn enige medevluchter, de intrinsiek nochtans snellere Bert Van Lerberghe. Belofte Vito Braet hield (vice-)Europees kampioen Timothy Dupont verrassend van de laagste podiumtrede. Emiel Vermeulen, die na zijn nieuwe Roubaix - kompaan Samuel Leroux de lachende tweede werd in het open Frans kampioenschap in Berck-sur-Mer, werd vijfde. Ook Oliver Naesen en Yves Lampaert haalden de top tien. Het lijkt wel de uitslag van een wegkoers. In het mulle zand hadden zij het moeilijk maar op de verharde stroken maakten zij full speed het verschil.

Nikolas zit dus nu al op schema voor zijn veertiende campagne als contractrenner, de vierde bij Lotto-Soudal na zeven bij Quick.Step en drie bij Topsport Vlaanderen. Op grond van zijn persoonlijke resultaten zal hij als een meeloper aanzien worden met amper twee zegestreepjes achter zijn naam: een dagzege in Burgos 2009 en de eindzege in de World Ports Classic 2013) maar inzake hand- en spandiensten voor kansrijkere maats kunnen er weinigen met hem wedijveren. 

“Het mooiste viel mij te beurt in 2012 met de Gouden Lente van Tom Boonen die binnen de zestien dagen Harelbeke, Wevelgem, Vlaanderen en Roubaix won. Dat ik daartoe mijn steentjes kon bijdragen, ontlokte enorme voldoening.”

Nikolas behoort al vanaf zijn twaalfde tot de fine fleur van het bouwjaar 1986.

In 2002 was hij de primus inter pares van een uitmuntende nieuwelingenlichting. Behalve in eigen land (winst in de Vanspringel, kampioen van België - tijdrijden, vice-Prins, vice-Keizer,...) excelleerde hij vooral in de Jugendtour Oststeiermark (Oost., waar hij twee dagzeges behaalde en na Pieter Jacobs tweede werd in de eindstand) en in het Critérium Européen (Lux., derde zonder dagzeges). Bovendien won hij le petit Paris-Roubaix. Nikolas Maes was de forward van een exquise lichting, waarin onder anderen ook Jan Bakelants, Thomas De Gendt, Ben Hermans,..... 

Nikolas Maes leek onstuitbaar vertrokken naar de beroepscategorie maar ook voor hem was de weg lang en hobbelig. Als belofte was hij niet overweldigend. Hij opteerde bewust voor een geduldige opbouw. Tot hij in Hotton een late superdag beleefde in de zware G.P. Joseph Bruyère van en naar Hotton. 

- “Kort na de blitzstart reed ik lek”, herinnert Nikolas zich. “Het oponthoud nam nogal wat tijd in beslag en toch keerde ik tussen de volgwagens fluitend terug in de voorwacht. In de finale geraakte ik voorop met Francis De Greef, Jelle Vanendert en de Nederlanders Johnny Hoogerland en Robert Gesink. Hoewel ik op Gesink na de jongste was, kon ik ze alle vier van de overwinning houden. Dat deed mij met immens vertrouwen aan het winterreces beginnen met Geert Tiebergyn in steun. Hoewel hij nu in dienst is van BMC kan ik nog steeds bij hem terecht. In 2006 verkeerde ik het hele seizoen in optima forma met in de West-Vlaamse kampioenentrui nogal wat ereplaatsen in de mooiste koersen, opgelijst met een triomf in de Circuit de Wallonie van en naar Fleurus, waar ik afrekende met onder anderen Geert Steurs, Jürgen Roelandts, Jelle Vanendert, Greg Van Avermaet, Ben Hermans,... Walter Planckaert had genoeg gezien en was er als de kippen bij om mij in te lijven bij Topsport Vlaanderen.”

- “Als neo-prof deed ik het in 2007 niet onaardig en dus zou ik de ingezette lijn in 2008 doortrekken. Niet dus, want ik de gezondheid kwakkelde. Na veel onderzoeken kwamen dokter Dag Van Elslande en professor Andrew Crapé er achter dat aneurysma de grote boosdoener was, levensbedreigend zelfs want het betreft een vaatafwijking die overal kan opdoemen in de bloedvaten. In de hersenen zijn deze bloedvatuitstulpingen een hoog risico. Ik werd er dus van af geholpen maar het sleepte omzeggens het hele seizoen 2008 aan. Ik rolde door een slechte spiercohesie van de ene blessure in de andere. Goed dat ik deel uitmaakte van Topsport Vlaanderen, dat daar geduldig mee omging. In 2009 haalde ik wel niveau met vooral een zesde plaats in het lastige kampioenschap van België rond Aywaille maar bovenal een dagzege in Burgos, een scharniermoment om door Quick.Step in de armen te worden gesloten zodat mijn treintje in een fikse stroomversnelling belandde .”

Nu wenkt 2020 in het herbronde Lotto-Soudal met de met veel bombarie aangekondigde komst van Philippe Gilbert.

“… waar ik heel positief tegenaan kijk”, valt Nikolas meteen in. “Mijn ploeg kan iemand met zoveel kaliber en leadership goed gebruiken. Dat hij recht van spreken heeft, bleek al tijdens de eerste stage, waarop hij het woord nam en iedereen aandachtig luisterde. Ik zal het uitstekend met hem kunnen vinden."

“Ik zou graag zijn drie afsluitende campagnes meemaken, al loopt mijn contract in 2020 af. Draait het anders uit, ook goed want mijn leven is méér dan koers. Ik ben in de eerste plaats familieman in Lochristi naast Katrijn en de 2,5 jarige Medard die er straks een broertje bij krijgt. Ik heb ook meer interesses dan je van iemand met een beperkte technische middelbare opleiding (boekhouding) zou verwachten. Vijftien jaar later zou ik die lat voor mezelf beduidend hoger leggen, toen was het geen foute keuze.”