Axandre Van Petegem, 

dé zoon, nièt 'n kloon van Peter 

De zoon van God zoals destijds Axel Merckx en zoals nu Thibau Nys: het zou niet aan Axandre Van Petegem besteed zijn, zomin als aan zijn jongere broer Maurits die eerst bij K.V. Kortrijk voetbalde maar in de herfst van 2019 op zijn beurt is beginnen koersen.

Axandre heeft er als junior een aardige verkenning op zitten, die hij bekroonde met twee overwinningen (in Gullegem -> in een spurt met vier onder wie Ramses Debruyne en in Woubrechtegem -> à 300 Watt met een minuut voorsprong) en evenveel dichtste ereplaatsen (Brakel en Lierde). Er zat telkens veel tijd tussen want Axandre reed hooguit dertig koersen, hem opgedrongen door een kwakkelende gezondheid.

Peter Van Petegem is één van de beste Flandriens ooit met een zege in de Ronde van Vlaanderen in 1999 én in 2003. Die tweede lijstte hij op met een triomf de week daarop in Paris-Roubaix. Het zal wel dat Axandre naar die papa opkijkt en er sprekend gelijkt en des te meer wanneer je hem op de koersfiets bezig ziet. Toch wil hij liever dé zoon dan 'n kloon van zijn vader zijn.

Ook Axandre is een allrounder met de Vlaamse Ardennen (hij woont ter Haaghoek aan de bron) als natuurlijke bondgenoten. Voorts wil hij vol(ler) inzetten op het tijdrijden. Dat deed Peter ook wanneer het er toe deed zoals in de Driedaagse van De Panne - Koksijde 1999, waarin hij slechts twee seconden toegaf aan Frank Vandenbroucke en de eindzege behaalde en drie dagen later ook de Ronde van Vlaanderen. Axandre beseft dus dat het tijdrijden een belangrijke hefboom kan zijn. Hij kreeg de smaak te pakken toen hij in de Boucles de l’Oise (Fr.) voor het eerst met TT-fiets meteen elfde werd op ruim honderd concurrenten. Zo’n fiets wilde hij constant ter zijner beschikking hebben en het werd via een bevriende mechanieker van Katusha een tweedehands van Canyon. Geen spiksplinternieuwe machine want verwenning is niet aan de orde ten huize Van Petegem en Axandre zou het ook niet willen.

Vanaf 2020 mag het allemaal beduidend meer zijn. Axandre kan naar believen kiezen uit het dozijn 1.1 koersen waarin hij de ultieme Ster der Vlaamse Ardennen (1.14) graag toevoegt.

“Ik denk dat ik het vooral in de Ronde van Vlaanderen en in de E3 Harelbeke (niet toevallig de twee koersen die zijn papa won) moet zoeken", veronderstelt Axandre. "Maar ook in de laatste Ster der Vlaamse Ardennen wil ik er staan." 

Ook de Keizer moet in zijn kraam passen met eerst een Vlaamse Ardennenrit van en naar Pittem en 's anderendaags een korte en matinale tijdrit in Wulpen. Dan is het stilaan herfst an het einde van die campagne en tijd voor de beloningen. Een doorstart bij één van de betere beloftenteams is duurzamer dan een selectie voor het wereldkampioenschap, al kan het tweede bijdragen tot het eerste.

Toch zal het Axandre niet afleiden van de eerste essentie: sportwetenschappen die hij volgt in het Bernardus Technicum van Oudenaarde. Ook zijn papa haalde vijfendertig jaar geleden de neus nièt op voor de studieboeken, die hem behoedden hem voor verzadiging van de koers maar integendeel zijn horizont verbreedden en dat nogal altijd doen.