Jordy Vermeire’s moet om 

te winnen alléén toekomen 
en dat deed in 2019 twaalf keer

Van twee naar twaalf overwinningen: dat kun je bezwaarlijk verwachten bij de aanvang van het seizoen en dat deed de 26-jarige Jordi ook niet. Een perfecte winter en een herbronning met zijn nieuwe trainer ex-renner Geert De Corte (Torhout) deden evenwel wonderen en voerden hem naar de winning mood.

Jordy koerst al van bij de nieuwelingen maar behaalde pas als tweedejaarsjunior in 2011 zijn eerste tien overwinningen (zes op de weg en vier in het veld). Ook in 2019 verliep het aanvankelijk schoorvoetend met tijdens de lente één overwinning per maand tot hij vanaf juni in een stroomversnelling belandde en die hij nog verder opvoerde tijdens de zomermaanden met tussen 7 juli (in het verre Leest) en 20 augustus (Evergem-Wippelgem) zes overwinningen op een rij en daarna niets meer.

“Beselare was de mooiste”, classificeert Jordy. “Ik had het wat op zijn beloop gelaten tot ik er op dertig kilometer toch zin in kreeg om de vijf vluchters te achterhalen. Ik overbrugde in mijn dooie eentje de kloof van één minuut in de laatste ronde, herzette mij even en demarreerde dan zelf om het met kleine voorsprong te halen van onder anderen Gilles De Wilde (de aanstaande contractrenner) en van Cédric Defreyne (één van de de voornaamste prijzenkapers in het regionale circuit).”

“Kruibeke  moest voor Beselare twee maanden later nauwelijks onderdoen”, vervolgt Jordy. “Daar demarreerde ik op veertig kilometer van het einde en liep almaar verder uit om met honderd seconden voorsprong door de finish te rijden. Dat was langdurig genieten!”

Alléén toekomen is his only way out om te winnen. Door de jaren heen won hij globaal zowat veertig keer en bij geen enkele daarvan heeft hij één of meer gezellen in de spurt gevloerd.

“Alleen toekomen was ik ook vast van plan in de kampioenschappen maar de weersomstandigheden zaten zowel op 5 mei in Horebeke als op 17 augustus in Habay-la-Neuve helemaal tegen", zucht Jordy. "Zonder speklaagje kan ik mij niet verwéren tegen regen en kou en zeker niet tegen een combinatie van beide. Dat overkwam mij in het kampioenschap van Oost-Vlaanderen én van België. In Horebeke kon ik nog een vierde plaats in de wacht slepen en in Habay-la-Neuve maakte ik deel uit van alle ontsnappingen tot ik in de slotronde, waarin ik ook nog lek reed, onderkoeld moest afstappen. Doodjammer want ik verkeerde op beide dagen in bloedvorm."

 “Contractrenner worden is nooit een optie geweest en zal het ook wel niet meer worden”, vervolgt Jordy, “al staken in de herfst enkele geïnteresseerden de kop op maar wat ze boden weegt geenszins af tegen mijn mooie job in Drukkerij St-Luc in Nazareth, waar ik de afwerkingsmachines bedien.” 

Uiteraard gaat Jordy Vermeire er wijselijk nièt van uit dat 2020 wordt zoals 2019, al zal hij daar alles aan doen want winnen went wel maar verveelt niet. Hij is overgelukkig samen met zijn vriendin Sorina (= het Roemeens voor zon) Vannevel, die als fitnessinstructeur bij Body So Fit mede waakt over Jordy’s fysieke heilzaamheid en stabiliteit.