Tuur DENS mikt vooral op de 
u23 Road Series maar niet 
ten koste van de piste

Tuur Dens uit Rotselaar is vorige zondag voor de vierde keer op een rij kampioen van België op de kilometer geworden. Zijn tijden worden jaar na jaar scherper als de beste parameters om een progressie in kaart te brengen. Vooral de laatste (1'05"810 -> 1'04'438", hetzij anderhalve seconde) is vrij aanzienlijk. 

Tijden liegen nòòit en zijn dus een opsteker aan het eind van een rollercoaster - jaar, waarin Tuur enkele dierbaren (bijna) zag ontglippen: Bjorg Lambrecht helemaal want onomkeerbaar, Edo Maas als coureur (dwarslaesie T6 en T7) en Gerben Thijssen tijdelijk als coureur. 

In zo’n situaties ben je dankbaar dat je jezelf intact mocht blijven om er op drie fronten verder vol tegenaan te kunnen gaan met helemaal voorin zijn universitaire studies voor industrieel ingenieur in Gent, die hij wijselijk over meer academiejaren uitsmeert.

“Het zat Tuur geweldig mee dat hij vlak na zijn geslaagde examens als reserve werd opgeroepen voor de European Games in Minsk”, vertelt een fiere mama Isabel De Craene. “Met een hyperjong kwartet waren de resultaten eerder matig maar ondergedompeld worden in de multisportieve sfeer van het Olympisch dorp was een ongekende ervaring voor hem en zij kompanen.”

Het was het begin van een overwegend bloedmooie maar ook wisselende  zomer.

“Het winnen van de Schaal Marcel Indekeu in Hulshout, een manche van de Beker van België, was het mooiste”, herinnert de mama zich graag. “Een maand na zijn negentiende verjaardag versloeg hij er honderd en zestig mededingers. Dat stond in schril contrast met zijn wedervaren in de aansluitende Ronde van Vlaams-Brabant, waarop hij enige zinnen had gezet, maar waarin de imponderabilia toesloegen en de klimatologische omstandigheden (eerst de verzengende hitte daarna de zondvloed) het chaotisch overnamen.” 

“In 2020 mag het iets meer zijn. Tuur was hemels blij dat Hubo - Titan Cargo geselecteerd werd voor de u23 Road Series, de volgende stap in zijn ontwikkeling. Tot eind november moest vernemen dat manager Kris Kuypers de tering naar de nering moest zetten en het programma afslanken. Gelukkig kon hij alsnog terecht bij Van Durme - Michiels - Trawobo (die de u23 Road Series wel op zijn programma heeft) terecht kon en waar hij zijn goede vrienden Robby Cobbaert, Levi Jacobs en Michiel Van Hauwermeiren terugvindt.”

Tuur heeft geen haast, hij pakt het liever planmatig aan want er zijn in de eerste plaats zijn studies en ook de piste wil hij niet zomaar laten schieten, het is al voor velen een dierbare hefboom geweest.

Papa Jan (ingenieur bij bagger- & mritieme werken Jan De Nul, sector hernieuwbare energie -> windmolens op zee) en mama Isabel (leerkracht wiskunde aan het H. Hartinstituut in Heverlee) hebben overigens niet één maar drie sportende zonen. Wout is de oudste, hij combineerde koersen en voetballen maar koos vanaf 2016 voluit voor A.A. Gent, dat hij inmiddels heeft voor Lommel S.K., in combinatie met universitaire studies handelswetenschappen in Hasselt. Stan, de benjamin, koerst ook, zij het nog bescheiden maar als tweedejaarsnieuweling belooft hij stappen te zullen zetten.