Sprintrevelaties Arnaud DE LIE 

en Olav KOOIJ kwamen mekaar 

in 2022 slechts één keer tegen

 

Arnaud De Lie en de slechts een half jaar minder jonge Olav Kooij zijn de absolute sprintrevelaties van 2022 met negen respectievelijk twaalf overwinningen op de uci-kalender (en daarmee vierde respectievelijk zesde in de internationale zegestand). 

Arnaud won minder maar legde meer kwaliteit in zijn prestaties en dat weerspiegelt zich in zijn 6de plaats met 2268 punten in de uci-ranking terwijl Olav parkeert op de 51ste met niet half zoveel punten.

  Aan de opmars van Olav KOOIJ werd minder ruchtbaarheid gegeven
dan aan die van Arnaud DE LIE en dat is toch een beetje ten onrechte.  

Het verschil tussen beiden kan nooit zo groot zijn als deze cijfers het uitdrukken. Arnaud was een dragende figuur van een zwalpend team terwijl Olav zich kon koesteren in de luwte van ’s werelds sterkste team. 

In 2023 zal dat niet anders zijn. Dan komen de bolides mekaar wellicht vaker tegen dan in 2022 wat toen enkel in Brugge - De Panne het geval was en waar Olav vierde en Arnaud achtste werd terwijl Tim Merlier won.

De prille heldendaden van Arnaud zijn inmiddels genoegzaam bekend, die van Kooij moeten er wel beduidend voor onderdoen maar waren minder gedwongen. Olav is een gewezen langebaanschaatser en een adept van Jumbo-Visma en de back-up van de naar BikeExchange-Jayco -> Jayco-AiUla vertrokken Dylan Groenewegen.

Reeds toen hij nog deel uitmaakte van het Development Team gooide Olav op zijn 18de hoge ogen met een rist overwinningen in Oost-Europa en bovenal de openingsrit van de Settimana Coppi e Bartali 2020, waarin hij het haalde van Ethan Hayter, Phil Bauhaus en Gianni Vermeersch.

Richard Plugge, de algemene manager van Jumbo-Visma, draalde niet om dit goudhaantje in de eigen rangen te houden. De 20-jarige Zuid-Hollander kwam al in 2021 met tweede plaatsen al vervaarlijk dicht bij een eerste overwinning: na Edward Theuns in de Tour de Hongrie en na Fernando Gaviria in de Tour de Pologne, na Phil Bauhaus in de Cro(atia)Race.

Alsof hij er wilde herinneren dat hij nog steeds een u23 was, werd hij (na Filippo Baroncini en Biniam Girmay) derde op het WK in Leuven. In de afsluitende Gran Piemonte behaalde een nog mooiere derde plaats na Matthew Walls en Giacomo Nizzolo maar vòòr Matteo Trentin.

Dit seizoen mocht hij al wat meer nippen aan de World Tour. Zowel in de UAE Tour als in Tirreno-Adriatico behaalde hij na Jasper Philipsen respectievelijk Tim Merlier, een dichtste ereplaats. Een eerste overwinning was een aangekondigde kroniek,waarnaar al een gretige hand uitstak in Brugge - De Panne met een knappe vijfde plaats. 

6 april werd zijn D-day met de openingsrit der Circuit Sarthe - Pays de la Loire, een eerste overwinning met meerwaarde want in Le Lude behaald op de in bloedvorm verkerende ex-wereldkampioen Mads Pedersen, leider in de tussenstand. Ook Elia Viviani (7de), Mark Cavendish (10de) noch Hugo Hofststetter (11de) kwamen in Olav’ buurt.

Wanneer er één schaap over de dam dan volgen er meer. Voor de Olav de herder was het niet anders. hij rondde zelfs nog het dozijn!

Bij die gelegenheden was Olav vooral het gitzwarte beest voor de gewezen Italiaanse veelwinnaar Viviani ervan langs maar ook Phil Bauhaus, Magnus Cort, Timothy Dupont, Christophe Laporte, Jakub Mareczko, Jordi Meeus, Jasper Philipsen, Max Walscheid, Matthew Walls ... werden minstens één keer over de knie gelegd. 

Benieuwd wie er in 2023 als winnaar komt uit het eerste onderlinge duel voor de eerste plaats tussen De Lie en Kooij. Het zal erom spannen!