Enric Mas, een vluchtige passant als indertijd … 

Jose Antonio Pecharroman?

Enric Mas was misschien wel dé teleurstelling van 2019 geweest. De tweede van de Vuelta 2018 was nog slechts een schim van zichzelfn. In de Tour, waarin hij zijn debuut maakte, kwam hij er helemaal niet aan te pas en koos van lieverlede voor een helpersrol, nuttig voor Julian Alaphilippe. Dan wist hij al dat hij vanaf 2020 de oorden van Movistar zou opzoeken om er Richard Carapaz, Mikel Landa en Nairo Quintana te doen vergeten. Beter hij dan ik, denk ik luidop. Want Alejandro Valverde, zal er wel nog zijn en Marco Soler wacht al langer op een volle kans. Enric Mas krijgt de rode loper niet zomaar uitgerold.

Zijn verval begon dus al toen vòòr hij de smeltkroes van succes had verlaten. Op de valreep kon hij er nog iets tegenover stellen: de zege in de koninginnenrit van de Tour of Guangxi, de Chinese manche van de World Tour, die hij allicht in de eindzege zal verlengen. Een afscheid in schoonheid kan men het bezwaarlijk noemen, één in voldoening, dat wèl! Daarvoor was wat er aan voorafging véél te weinig. En het zal bij Movistar véél méér moeten zijn voor het uitgesproken kopmanschap in plaats van tot meester-helper te worden teruggezet. Ja, hij verdient nog meer dan enig krediet want hij begint het seizoen 2020 als 25-jarige.

Deceuninck-Quick.Step ziet hem zonder wrok vertrekken. Wie zouden ze zijn om hem te honen omwille van an offer he couldn’t refuse? Overstappen naar Movistar zal een beetje als thuiskomen aanvoelen. Spanjaarden, die uitkomend voor de squadra van Patrick Lefevere, voor een spraakmakend klassement ijverden, het was meestel geen goede match. Absolute anticlimax in dat verband was de genaamde Jose Antonio Pecharroman, die rond zijn 25^ste verjaardag in maand juni 2003 eerst de Bicicleta Vasca en vervolgens de Volta a Catalunya had gewonnen. Patrick Lefevere liet het niet koud worden om hem voor twee seizoenen in de armen te sluiten en velen in zijn plaats zouden dat ook wel gedaan hebben. Pecharroman groeide evenwel uit tot dé deceptie van de aanwervingen door de Rumbeekse zilvervos. 

In 2004 was een vijftiende plaats in de Coppa Agostoni zijn minst slechte uitslag, in de Vuelta kwam hij uit op de 49^ste eindplaats. In 2005 ging het van kwaad naar erger, al schrok men zich eerst nog een hoedje toen hij in de Ronde van België zowaar zesde werd. Hij posteerde zich tussen (sic) notoire klassemenstrenners Niko Eeckhout en Wouter Van Mechelen. Jose Antonio mocht herkansen in de Vuelta maar reeds in de beginfase arriveerde hij buiten tijd. Quick.Step was hem liever kwijt dan rijk en het kwam daar al bij al nog goed mee weg want eind 2007 werden bij een medische controle buiten competitie in zijn urine sporen van finasteride aangetroffen: een middel dat ... haaruitval tegengaat, maar gelijk als maskeringmiddel voor anabole steroïden op de lijst met verboden producten figureert.

Dopingvrij zal Mas wel zijn, daar twijfel ik zelfs niet aan, maar het is minder uitgesloten dat hij een vluchtige passant wordt zoals Pecharroman er vijftien jaar geleden één was.