Scandinavië was nooit een wielergrootmacht

Denemarken en Noorwegen handhaven zich

Scandinavië, in wezen een groot … schiereiland dat Denemarken, Noorwegen en Zweden groepeert, is op wielergebied géén grootmacht maar het telde altijd mee.

DENEMARKEN

In een bijdrage van 3 oktober (zie via de zoekmachine in de linkerbovenhoek) fileerde ik Denemarken met gewezen werelduurecordhouder Ole Ritter als pionier, met Rolf Sörensen als klassiekerskoning en Riis als aangeBjarn(d)e Tourwinnaar. 
Danmark kan momenteel vooral terugvallen op Michael Valgren, die in 2018 de Omloop en Liège-Bastogne-Liège won, en op Mads Pedersen, tweede in de Ronde van Vlaanderen 2018, en van wie minder dan van Valgren verwacht werd dat hij (toch nog zesde) in Yorkshire wereldkampioen zou worden. Tot nader order zijn het allebei momentencoureurs die nòòit aan Sörensen zullen kunnen tippen. Inzake klassementen spant Riis de ontblote kroon. Hij werd meer gedoogd dan zijn navolger Michael Rasmussen, die door een (voor hem) ongelukkige samenloop van omstandigheden (Davide Cassani die hem in Italië ‘toevallig’ zag op training terwijl de Noor verondersteld werd in … Mexico te vertoeven) verraden werd. Riis mocht blijven waar Rasmussen (door toedoen zijn … eigen Rabobank) niet eens mocht komen. Van gebeten door eigen luizen of van twee maten en gewichten gesproken … Michael wilde naderhand uit het leven stappen maar dat hadden er, in diè situatie, toendertijd tientallen kunnen doen.

NOORWEGEN

... lijkt als wielernatie het beste te hebben gehad.

Knut Knudsen, een adept van de achtervolging (Olympisch kampioen in München 1972), was de pionier. Hij werd derde in Milano-Sanremo en behaalde zes dagzeges (waarvan drie in 1981) in de Giro.

Thor Hushovd werd vooral (met onmiskenbare dank aan partner in crime … Philippe Gilbert) wereldkampioen in Geelong 2010, haalde (niet de bovenste trede) het podium van Milano-Sanremo en van de Ronde van Vlaanderen, won wel de Omloop & Gent-Wevelgem en behaalde een dozijn dagzeges in de Tour (ook drie in de Vuelta).

Alexander Kristoff had geen regenboogtrui (al had hij die ei zo na te pakken in eigen land in 2017) nodig om Hushovd te overtreffen dankzij winst in Milano-Sanremo 2014, de Ronde van Vlaaneren 2015 en Gent-Wevelgem 2019, gelardeerd door een recital van nòg méér ereplaatsen. Inzake dagzeges in de Tour (drie) moest Alexander het duidelijk afleggentegen Thor.

Geen enkele andere Noor komt in beider buurt, zèlfs Edvald Boasson Hagen niet, al wekte hij langdurig die illusie maar winst in Gent-Wevelgem 2009, vice-wereldkampioen in Valkenburg 2012, dagzeges in Giro en Tour (3) en in kortere rittenkoersen, … volstonden nièt.

Kurt-Asle Arvesen, de wereldkampioen beloften in San Sebastian 1997, werd viermaal dagwinnaar in de drie grote ronden maar in de klassiekers kwam hij er, behoudens een zevende plaats in de Ronde van Vlaanderen 2008, niet aan te pas. 

Er waren ook Jaanus suicide Kuum, Atle Kvalsvoll, Dag-Otto Lauritzen, Lars-Petter Nordhaug, Dag-Erik Pedersen (in 1986 derde in Liège-Bastogne-Liège en dagwinnaar in de Giro) en Jostein Wilmann (heftig maar kort in 1982 als tweede in La Flèche Wallonne en in Frankfurt, waarna winnaar van de Tour de Romandie) maar die konden de gestelde verwachtingen helemaal niet of niet helemaal inlossen.