"Mijn" Blankenberge moet 

zijn rijke wielertraditie 

nog wat méér aanzwengelen

Blankenberge heeft een rijkere wielertraditie dan zijn meeste ingezetenen durven te veronderstellen. 

Zo werd er in 1924, 1925, 1927 (gewonnen door Alfred Hamerlinck), 1934 (Karel Kaers in de regenboogtrui!), 1939, 1945 (Albert Ramon), 1946, 1948, 1949, 1950, 1951 en 1952 een druk bijgewoond (naTour)criterium georganiseerd door de papa van Casino-directeur wijlen Luc Rammant, die op het Leopold III - plein het Grand Hotel du Buffet uitbaatte.

De absolute voltreffer viel Blankenberge te beurt in 1948: de Italiaan Giovanni Corrieri (de meester-helper van de eveneens aanwezige Fausto Coppi) won vòòr Gino Bartali en Stan Ockers. Helaas werden hier (nog) geen beelden van teruggevonden.

En van 1948 tot en met 1952 was Blankenberge de vaste terminus van de vanuit Brussel vertrekkende openingsrit der Ronde van België.

Tijdens de jaren zestig en zeventig van vorige eeuw brandde de Blankenbergse wielervlam op een laag pitje.

Veloclub “Blankenberge Sportief” zorgde vanaf 1980 voor een nieuw elan met eerst enkele organisaties voor nieuwelingen, junioren en liefhebbers. Roland Heggerick was de grote manitoe in dit verhaal. Hij durfde het in 1986 aan om een koers voor beroepsrenners in het leven te roepen. Vele monden vielen open. Wat Roland ervoor opbracht, grensde aan het ongelooflijke. Hij was een woelwater dat veel gedaan kreeg en hij geniet er nog steeds erkenning voor. Hij was een rabiaat supporter van Rik Van Steenbergen, die speciaal naar Blankenberge kwam om Rolands 50ste verjaardag te vieren. 

De eerste profkoers werd op 7 maart 1986 gewonnen door Jacques (broer van Adrie en oom van Mathieu) van der Poel vòòr Patrick Versluys. De tweede editie op 6 maart 1987 had nog veel meer om het lijf onder een gunstig gesternte maar kreeg vooral een bizarre epiloog. Het weekend voordien werden de Omloop “Het Volk” en Kuurne-Brussel-Kuurne ondergesneeuwd zodat Blankenberge de eerste Vlaamse profkoers van 1987 had. Er kwam nogal wat schoon volk op af: Vincent Barteau, Steve Bauer, Alain Bondue, Danny De Bie, Etienne De Wilde, Frank Hoste, Etienne Ilegems (Olympisch kampioen 1984), Sean Kelly, Greg LeMond, Freddy Maertens, Thierry Marie, Rudy Matthijs, Bert Oosterbosch, Eddy Planckaert, Jean-Luc Vandenbroucke, Lucien Van Impe,... De meesten onder hen namen zelf contact om startgeld te claimen maar daar had en wilde “Blankenberge Sportief” geen budget voor hebben. Competitiehongerig als ze waren reden ze dan maar gratis. Patrick Versluys revancheerde zich voor zijn tweede plaats van 1986 en mocht zich een beetje “Mister Blankenberge” voelen. Bij zijn thuiskomst in Knesselare werd hij telefonisch aangemaand (de gsm bestond nog niet) om meteen naar Blankenberge terug te keren. De Vlaamse Gemeenschap wilde een medische controle uitvoeren en Patje was één van de lotelingen. In afwachting van zijn terugkeer werd de prijsdeling opgeschort. Daardoor miste een Britse coureur zijn boot naar Engeland, zowaar de ... “Herald of Free Enterprise”, die rond 19 uur kapseisde. Bijna tweehonderd mensen verdronken, honderd anderen werden gered. Tot welke groep zou Richard Smith behoord hebben? Met dank aan de Vlaamse Gemeenschap?!

Met de “Herald of Free Enterprise” ging ook de profkoers van Blankenberge kopje onder. Men kreeg het fors verhoogde kostenplaatje niet meer rond en van dan af werden er aan de Oostkant geen koersen mee georganiseerd.

Er was ook het almaar armtieriger Havencriterium (58ste en ultieme editie op donderdag 7 september 2017). In betere tijden werd het vijftig jaar geleden nog gewonnen door ene Joop Zoetemelk, zeventien dagen vòòr hij de Tour de l’Avenir op zijn naam bracht en tien maanden vòòr hij in de Tour tweede werd na Eddy Merckx.

Zowel in 2014 als in 2015 was er op de Grote Markt de start van een rit in de Eurométropole Tour en in 2016 zelfs van een etappe van de Eneco Tour (World Tour). Die werd vanaf 2017 opgevolgd door de BinckBank Tour en Blankenberge voelde zich telkens aangesproken als de startplaats van een etappe. Helaas doet zich de mogelijkheid van een aankomstplaats niet voor, men zou begot niet weten waar dat zou kunnen.

Wat men wel kan, is een organisatie voor aspiranten, nieuwelingen of junioren. Het hinterland tussen Uitkerke en Zuienkerke leent zich daar uitstekend toe. Benieuwd of de nieuwe coalitie zich daartoe aangesproken zou voelen.