Bryan COQUARD 

^{dagzege in de Tour blijft het hoogste doel}

 

Inderdaad, ook ik keek ervan op dat de 30-jarige Bryan Coquard wel al 49overwinningen had behaald op de uci-kalender maar nog geen enkele in de World Tour. 21 januari 2023 werd, wat dat betreft, zijn D-day. Bryan won in Willunga Township een zelfingezette krachtsprint die je even goed als een late uitval à la Willy Teirlinck kunt omschrijven. Misschien heeft Coquard op die manier zichzelf herontdekt en wordt dit zijn beproefd recept voor volgende overwinningen.

Bryan COQUARD tijdens de tijdrit der Ronde van België nog uitkomend
voor B&B Hotels, dat hij net op tijd inruilde voor het meer solvabele Cofidis.

Bryan is een adept van de piste, waarop hij vooral én in 2009 én in 2010 wereldkampioen omnium bij de junioren werd en in 2015 in de ploegkoers (met Morgan Kneisky) bij de elite. Hij behaalde als 20-jarige neoprof meteen dagzeges in Bessèges, Langkawi en Picardie en hij won ook de Circuit de l’Indre in Châteauroux. 

Zijn thuisland was zijn eerste wingebied en dat viel hem vooral te beurt in 2016 met vooral een loepzuivere hattrick (annex eindzege) in de Quatre Jours de Dunkerque. Dat jaar behaalde hij 13 overwinningen en kwam hij in de internationale zegestand uit op de derde plaats na Timothy Dupont (16) en Peter Sagan (14). Daarna won hij ook wat vaker in het buitenland, niet in het minst in België: dagzeges in de Ronde van België 2017 en 2018, de GP Marcel Kint (Zwevegem) en de GP Pino Cerami (Frameries) in 2019.

Vanaf 2020 sputterde zijn zegeteller. In de jaren twintig behaalde hij nog amper drie bescheiden Franse overwinningen maar deze Tour Down Under kan hem gerelanceerd hebben. 

Zou hij zijn absolute droom, een dagzege in de Tour, helemaal opgegeven hebben? Aan le grand boucle nam hij vijfmaal aan deel en hij sprintte zich 22 keer in de top tien met bovenal tweede plaatsen (na Andre Greipel) op de Champs Elysées 2015 en (na Marcel Kittel) in Limoges 2016. In de Tour van 2021 viel hij zwaar in de openingsrit in Nice. Hoe erg (twee ribben en een lendenwervel gebroken) hij er aan toe bleek pas daags nadat hij op de negende dag in de zware bergrit naar Tignes buiten tijd was gearriveerd. Aan de Tour van 2022 mocht hij, wegens een positieve coronatest, niet eens beginnen. Hij zocht dan maar zijn heil in de Vuelta en haalde in Montilla, waar hij enkel door Mads Pedersen van een dagzege werd gehouden.

In zijn ideale wereld wordt Bryan Coquard op 25 juni in Hazebrouck-Cassel kampioen van Frankrijk en behaalt hij in die kakelverse driekleur een langverbeide dagzege in de Tour. Bij die gelegenheden zal hij tweemaal te maken hebben met zijn zwart beest Arnaud Démare, die hem in Grand-Champ 2020 al eens van de Franse titel hield.