De vice-wereldkampioen na Remco in Innsbruck

 

Marius MAYRHOFER

allicht een ééndagsvlieg

 

Het was meer dan een beetje het weekend van het omstreden Team DSM. Tussen de beide dagzeges van Sam Welsford door won Marius Mayrhofer de zevende Cadel Evans Race, een manche van de World Tour, waarin amper 98 renners aanzetten. Eigen schuld dikke bult voor het organiserende Events South Australia, dat het bestaat om tussen zijn Tour Down Under en de ééndaagse Cadel Evans Race een volle week te laten zodat nogal wat teams het vertikten om hun verblijf te rekken en aan de beide manches deel te nemen.

perempic@rchief - foto DSM

Het mangelde de zevende editie daardoor niet enkel aan kwantiteit maar evenzeer aan kwaliteit en dat weerspiegelt zich ook in de uitslag die meer weg heeft van die van een 1.1 wedstrijd dan van World Tour manche.

Het zal Marius Mayrhofer worst wezen. Hij zegt jou waarschijnlijk weinig of zelfs niets maar hij is wel de vice-wereldkampioen 2018 van de junioren in Innsbruck, waar hij de laatste prooi van Remco Evenepoel tijdens diens zogezegd uitzichtloze inhaalrace na dubbele brute pech in het begin van de koers. Remco liet Marius nog even in zijn hete spoor meedrijven zodat die de tweede plaats kon vrijwaren.

Veel kon de Duitser daar niet aan toevoegen. Als belofte kwam hij voor geen enkele overwinning in aanmerking. Toch mocht hij doorstarten in het World Tour Team van DSM met een negende plaats in de daguitslag van de Tour of Britain als beste resultaat in 2022.

In 2023 moest het dus het anders en dat werd het al meteen met vooral een triomf in de Cadel Evans (Great Ocean Road) Race, waarin hij in een groepssprint kansloos zou zijn geweest tegen Michael Matthews en Caleb Ewan en op wie hij dan maar in een scherpe afdaling de vlucht vooruitnam en de bolides zo afhield.

Of dit voor de 22-jarige Duitser de opstart betekent van een riante carrière durf ik sterk te betwijfelen, ik verwacht mij eerder aan een little one hit wonder.