Hij heeft al wat meegemaakt …

 

Kobe GOOSSENS:

het (on)tij lijkt eindelijk te keren

Kobe Goossens is van origine een adept van het terrein (eerst BMX, dan veldrijden). Zelfs een vijfde plaats op het WK voor junioren in Hoogerheide (twee rangen en 20” vòòr Eli Iserbyt) en een derde in de Wereldbeker hielden hem niet in het veld omdat hij als belofte de lijn niet kon doortrekken zoals hij dat voor ogen had. Zelfs zijn dorpsgenoot Sven Nys moedigde hem aan om voor de weg te kiezen. Kurt Van de Wouwer speelde daar vanaf 2018 op in en als belofte van Lotto-Soudal draalde Kobe niet om zich vooral op de hoogtemeters te onderscheiden. Een complexe enkelbreuk in Le Tour de Savoie Mont Blanc halveerde dat seizoen waarin hij eerder vooral tweede was geworden in de Tour du Jura, wat hij het jaar daarop oplijstte met een dag- en dé eindzege. In de Circuit des Ardennes (derde), de Tour du Loir & Cher (achtste) en de Vuelta a Navarra (tweede) waren hem dichte ereplaatsen weggelegd. 

perempic@rchief.be - foto Peter REMMERIE

Eén en ander volstond voor de grote oversteek naar de beroepscategorie en weer stond Kobe er van meet af aan met een 12de plaats op zijn openingsdag in de Trofeo Serra de Tramuntana (Sp.) gevolgd door een aanwezigheid in de langdurige aanval van de zware openingsrit der Ruta del Sol, waarmee hij een eerste keer de sporen drukt van zijn trekkend voorbeeld Thomas De Gendt.

Drie jaar later heeft Kobe een hele en vooral hobbelige weg afgelegd. Tegenslagen maakten hem alleen maar sterker  en weerbaarder.

Hij zou de drie verschillende grote ronden tot een goed einde volbracht hebben indien hij in de Giro niet zoveel brute pech had gekend.

In de eerste daarvan, de Vuelta, maakte hij de beste beurt met een 24ste eindplaats. Indien hij zich initieel op een klassement had toegespitst dan was hij vlotjes de top 20 binnengedrongen.

In de Giro 2021 viel hij, na een offensieve beginweek en een uitmuntende zesde plaats op Guardia Sanframondi, letterlijk uit met een zwaargeraakte rechterhand waarmee hij nog enkele dagen volhardde.

2022 beloofde meer en beter maar op de voorlaatste dag van de Itzulia Basque Country (waarvan hij veel verwachtte) werd hij door de roekeloze ex-mountainbiker Milan Vader in een zware val meegesleurd. Hij hield er een zware hersenschudding en een serieus geraakte rug aan over, die hem twee maanden aan de kant zette en zijn debuut in de Tour in het gedrang bracht. Het kwam alsnog goed via een meer dan behoorlijk Critérium du Dauphiné en een aansluitende stage in Livigno. 

In de Tour kende hij zijn opdracht: zijn kopman Louis Meintjes een derde keer in de top tien loodsen. Dat lukte: na achtste plaatsen in 2016 en 2017 werd het zelfs een zevende voor de 30-jarige Zuid-Afrikaan met wie Kobe een aantal vergelijkingspunten heeft, misschien kan hij zelfs diens rol als klassementsrenner overnemen of zou hij zich liever vinden in momenten zoals er hem gisteren één te beurt viel in de Trofeo Andratx? 

Geen volslagen verrassing want het tijdstip en de omgeving liggen hem. Vorig jaar werd hij in de Challenge Mallorca opeenvolgend zevende, vijfde en negende. Dat herhaalde hij dit keer in de overtreffende trap: twee dagen na een zevende plaats in de Trofeo Calvia won hij met een groot nummer de Trofeo Andratx met een aanval op 70 km. van de finish die enkel Cian Uijtdebroeks kon of wilde beantwoorden. De benjamin van Bora-Hansgrohe was evenwel minder bestand tegen de regen en de kou en kon Kobe almaar minder steun bieden en dus nam hij nog meer de vlucht vooruit om de versnellende uitgedunde groep achtervolgers af te houden.

Er wacht het competitiebeest in Kobe Goossens het komende halfjaar een copieus programma: de Algarve, Paris-Nice, het Baskenland, Romandië, het Critérium du Dauphiné en bovenal een tweede Tour de France. Deze marathon zal hem, aan de vooravond van zijn oogstjaren, duidelijk maken waar zijn doelen zich bevinden.