Hoe halen we het wielrennen weg van de palliatieve rand?

De UCI bevindt zich door de coronacrisis in zwaar financieel vaarwater, of wat had u anders verwacht? Ruim 650 organisatoren hebben hun koers geschrapt of on hold gezet, waarvoor ze het geld van hun inrichtingsvergunning terugeisen. 

De teams worden door hun sponsors met hetzelfde terugrecht geconfronteerd. Indien de Tour, het vlaggenschip van het internationale wielrennen, zoals gevreesd niet zou doorgaan dan zal voor nogal wat teams een faillissement dreigen. En de eventueel overlévende minderheid zal het circuit niet draaiende kunnen houden. 

Een verregaande sanering dringt zich sowieso op: het effectief reduceren van dertig naar twintig coureurs per World Team. In dat geval zullen er veel minder mogelijkheden zijn om te koersen op twee of meer fronten tegelijk waardoor men het aantal koersdagen van de World Tour best terugbrengt van 180 naar 120. Dat kan door het weren van exotische locaties als de Emiraten en China, door de korte rittenkoersen te beperken tot zes of zelfs vijf ritten, de grote ronden tot driemaal vijf in plaats van driemaal zeven dagen. Misschien moeten er nog andere criteria aangelegd worden maar opbod zal in deze absoluut uit den boze zijn.

Patrick Lefevere waarschuwt al decennialang voor het zwakke economische model van het wielrennen dat volledig staat of valt bij de gratie van sponsors, door wie hij nu op zijn beurt aan de mouw getrokken wordt, wat hij ook begrijpt. Met zijn credibiliteit (correct management en het luisterrijk palmares van zijn renners) zal hij er wel het beste uithalen maar wat met de meeste anderen? 

Ook de overlevende organisatoren zullen, inzake startgelden en andere faciliteiten, op mildheid aansturen wat een verdere omzetderving voor de ploegen en hun renners met zich zal brengen.

Wat kan er nog gered worden van de kalender 2020? Het leek mij geen slecht plan van Tom Dumoulin om het seizoen standaard één maand op te schuiven en te laten duren tot half november. Patrick Lefevere noch Dirk Demol zijn daarvoor gewonnen. Koersen tot en met november koersen is wel lang maar niet na het maandenlang coronareces. Overigens heb je in begin november meer kans op milde(re) weersomstandigheden dan in de periode van maar tot half april (remember 2013). Wil men die verschuiving niet definitief doen dan toch éénmalig. Op die manier zou er nog wat koersen kunnen gered worden en waarvan alle actoren beter zouden worden.

Er zijn nog extra mogelijkheden indien 1 juni 1 juli wordt. Dat zou minder ongemakken geven dan individuele verschuivingen. De Ronde van Vlaanderen wil graag op 19 september organiseren en de Primus Classic zou daar (voor een aanzienlijke afkoopsom?) mee ingestemd hebben. Daags voordien staat evenwel het Kampioenschap van Vlaanderen in Koolskamp op de kalender. Zijn die al aangesproken?

Ik zie ook mogelijkheden met de vrijgekomen week van de Ronde van Zwitserland (7-14 juni). Dan heeft men twee zondagen en één woensdag die door enkele voorjaarskoersen kunnen ingenomen worden. De week daarop en de afsluitende zondag is die van de nationale kampioenschappen (tijd- en wegrit) die men desgevallend kan overzetten naar de twee weken tussen de Vuelta en het wereldkampioenschap op de weg.

Voor de Giro d’Italia (of het zou moeten zijn dat de Vuelta wijkt) zullen er helaas geen mogelijkheden zijn, misschien maar goed ook voor overgeteisterde Italië, dat al blij zal mogen zijn indien het wat ééndagskoersen en in inzonderheid Il Lombardia kan redden.

Wie vindt dat ik stappen oversloeg, mag mij altijd corrigeren, graag zelfs. Hoe meer gedachten hoe dichter bij een uitkomst.