De waanzinnige illusie van David LAPPARTIENT

 

Talentcap opportuner dan een 

budgetcap maar ook onhaalbaar

De koers gelijkt in handelen almaar sterker op het voetbal maar blijft op financieel vlak een dwergstaat tegenover een grootmacht. 

If you can't beat them, join them is ook in deze van toepassing op de renner(s) die men niet op de payroll heeft gaat men gewoon ophalen of desnoods verleiden met een fel verbeterd meerjarig contract. 

Dylan van Baarle, die van Ineos Grenadiers voor drie seizoenen verkast naar Jumbo-Visma, is de volgende die daarvan profiteert. 

Thymen Arensman maakt de omgekeerde move en komt van Team DSM naar de Ineos Grenadiers. 

De Ineos Grenadiers, het UAE Team Emirates en Jumbo-Visma beschikken over het hoogste budget. De Britten spannen de kroon met zo’n 50 miljoen (een zacht prijsje voor nogal wat topvoetballers). De Emiraten houden het op 35 miljoen en de Nederlanders zouden afkloppen op (sic) 27 miljoen. Vraag is hoe geloofwaardig die officieuze bedragen zijn. De meeste andere World Tour Teams blijven onder de weinig magische grens van 20 miljoen.

De dominantie van de rijkste teams in de WorldTour verontrust UCI-voorzitter David Lappartient, die daar dacht wat te kunnen  aan doen met het invoeren van een budgetplafond ofte salary cap. Een idiote gedachte die bij na enig denkwerk al meteen een illusie blijkt want hoe zul je kunnen nagaan wat de betaalheren (onder de tafel) aan hun personeel uitkeren? Ook in deze zijn er voldoende achterpoortjes om dat te omzeilen. 

D’ailleurs, monsieur Lappartient: zijn de budgetten van het wielrennen nog niet laag genoeg misschien? Virgil van Dijk, de Nederlandse verdediger van Liverpool FC is cijfermatig evenveel waard (50 miljoen euro) als het hele budget van de Ineos Grenadiers, het duurste team in wielerland dat, alle verhoudingen in acht genomen, als het Manchester City van de koers mag aanzien worden, zoals het UAE Team Emirates als PSG en Bora-Hansgrohe als Bayern München.

Bewonderenswaardig hoe Quick.Step-AlphaVinyl en het steeds procontinentale Alpecin-Fenix met beperkte(re) middelen weerwerk bieden aan die tyconen. 

Toch is het nog altijd good old Quick.Step-AlphaVinyl dat de beste verhouding prijs-kwaliteit voorlegt en absolute toppers als Julian Alaphilippe (tot 2024) en de allesbelovende runner up Remco Evenepoel (tot 2026) langdurig in de rangen te houden. Niemand anders dan Patrick Lefevere zou daarin slagen.

Men zou voor een interessante nivellering van de teams kunnen zorgen door elke renner een waardecijfer van 1, 3, 5, 7 of 10 toe te kennen en de som van die waarden per team te begrenzen tijdens het tussenseizoen zodat de beste renners over meer teams verspreid worden. Ook dat is helaas een illusie, zij heteen minder waanzinnige dan die van David Lappartient.