Santiago BUITRAGO is misschien dé wissel op de Colombiaanse toekomst

 

De 22-jarige Santiago Buitrago, exquise dagwinnaar op Lavarone, werd begin februari in de Saudi Tour op zijn waarde geklopt door de twee maanden jongere Maxim Van Gils. De Spanjaard, die er in de Giro della Valle d’Aosta Mont Blanc duchtig (+12’43”) van langs kreeg van Mauri Vansevenant, mocht in de Volta a Catalunya  en de Tour of the Alps (8ste) behoedzaam roderen voor de Giro, waarin hij de afsluitende Alpenrit won, zes dagen nadat hij in Genova al een gretige hand uitstak naar de dagzege. 

Santiago Buitrago is de enige Colombiaan die in deze Giro in het stuk voorkomt. Hij werd geen enkele keer zoekgereden, kende enkel in de rit naar de Blockhaus een kwaaie dag waardoor hij ruim een kwartier na de topfavorieten arriveerde. Heeft hij daar een normale dag dan behoort een top 10, ja zelfs een top 5 in het eindklassement tot de mogelijkheden en steekt hij zijn vertwijfelde Spaanse kompanen Mikel Landa en Pello Bilbao naar de kroon in de pikorde van Bahrain-Victorius. Richting Cuneo liet hij het, wars van klassementsambities, lopen wat hem daar een kleine drie minuten kostte. Santiago Buitrago kan dé wissel op de Colombiaanse toekomst zijn, al verwacht ik van Daniel Felipe Martinez als stand-in van Egan Bernal veel in de Tour. Nairo Quintana heeft het beste gehad en Sergio Higuita is te wisselvallig.

Buitrago werd telkens uitgestuurd als een verkenner voor Mikel Landa en Pello Bilbao maar telkens geraakten ze niet meer bij hem, die in de tussenstand op kousenvoeten is opgeklommen naar de 14de plaats. En bezie maar hoe Juan Pedro Lopez (weer in de top 10 van de tussenstand) de gevolgen van tien dagen maglia rosameer dan goed doorkwam.

Mathieu van der Poel was gisteren tuk op een Van Aertje waartoe hij (nog) niet in staat is. Wel zal hij na deze Giro, de eerste grote rittenkoers die hij niet voortijdig verliet, enorm verbreed zijn als coureur en dat belooft voor zijn toekomst in de zwaarste ééndagskoersen. Wout Van Aert is, alle verhoudingen in acht genomen, een type-Merckx, Mathieu van der Poel meer een type - De Vlaeminck.

Gijs Leemreize realiseerde een copy past van zijn leeftijds- en landgenoot Thymen Arensman. Dichter bij een spraakmakende dagzege kun je niet komen en de eerstvolgende jaren moeten uitwijzen of zij ook voor een klassement in aanmerking (willen) komen.

Koen Bouwman wordt, indien hij Verona bereikt, de winnaar zijn van de bergprijs maar is, met een uur meer dan Richard Carapaz, hoegenaamd niet de bergkoning. Ik blijf erbij dat men via transponders de bergprijs zou moeten toekennen aan de laagste optelsom van de tijden die op de diverse cols en hellingen gechronometreerd werden.

De 17de rit was de 35-plussers ongenegen. Vincenzo Nibali kon het tijdsverlies tot twee minuten beperken maar krijgt het alsnog moeilijk om zijn top vijf te behouden. Alejandro Valverde en Domenico Pozzovivo gaven bijna negen minuten toe waardoor hun top tien in het gedrang is.

Voor de eindzege van de 105de Giro wordt het kennelijk een very close game tussen Richard Carapaz en Jai Hindley (+3”). In de korte tijdrit van Budapest werd de Australiër (+36”) pas 37ste, de Costa Ricaan (19de) deed over de 9,2 km. 8” minder. In Verona gaat het over de bijna dubbele afstand (17,4 km.), die Carapaz als allerlaatste met de stimulans van la maglia rosa mag aansnijden. Beiden boffen dat ze Joao Almeida in Lavarone 1’10” extra aansmeerden. De Portugees kan zich niet langer achter Remco Evenepoel verschuilen om het rateren van een podiumplaats uit te leggen. De jonge twintiger is weliswaar al een steevaste uitblinker in de rittenkoersen maar of hij ooit een grote ronde wint? Wat dat betreft gelijkt hij almaar sterker op Enric Mas die eveneens ontbolsterde bij Quick.Step.