Tijdrijden Jeugd 2022

 

BK en de Memorial Decraene zouden beter van plaats wisselen

Tijdrijden: de meesten hebben er een haat-liefde verhouding mee. Het is het gevecht tegen jezelf en alvast eerlijker dan een koers in lijn, waarin de inspanningen ongelijk zijn zodat de slimste en de snelste vaker wint dan de beste. Een wegkoers winnen is een ‘één tegen allen’, een tijdrit een ‘één tegen één’. Wie dat voor ogen neemt, is al een eind verder om tegen de chrono het beste van zichzelf te geven als de zwaarste maar de kortste weg naar erkenning. Goede tijdrijders vormen een minderheid, een happy fewzelfs die ook in de andere koersen uitblinkt.

Tijdrijden hoeft voor een tiener geen doel op zich te zijn, wel een middel om zijn grenzen te verleggen en in exposure om te zetten. De scouts naar nieuw talent houden met dat soort prestaties terdege rekening als een lakmoesproef die ze zelf niet meer moeten afnemen.

In de beroepscategorie is plankgas in een tijdrit veel minder aan de orde, tenzij bij het verdedigen of het verbeteren van een riante tussenstand van een korte rittenkoers, doorspekt met een tijdrit.

Nationale tijdritten geven de kalender een extra dimensie. Poperinge (23 april) is een nieuwkomer die een blijver wordt, Borlo (18 mei) en Waregem (4 september) zijn traditio’s.

Het BK traditioneel op 1 mei (dit jaar in Gavere-Dikkelvenne) komt volgens mijn aanvoelen veel te vroeg. De volgorde kon beter. Indien ik het voor het zeggen had dan zou ik de Memorial Igor Decraene en het BK van plaats wisselen.

Op woensdag 23  juni is er, eveneens in Gavere-Dikkelvenne, het BK voor de eliten met en zonder contract.