Tom CRABBE

van out of the blue gesproken …

 

 

“Ook wij werden koud gepakt maar werden er onmiddellijk warm van”, knipoogt Hans Crabbe wanneer we het over het verrassende opstaan van zijn zoon Tom in de Gentse Toekomstzesdaagse hebben. 

Mijn eerste kennismaking met de Crabbes dateert van 21 mei 2017 aan de Haaghoek in Sint-Maria-Horebeke, waar Tom tweede zou worden na Lars Vanden Heede. Tom had veertien dagen eerder in Waregem zijn eerste overwinning behaald ten koste van Victor Vaneeckhoutte. Tom werkte zich op tot de fine fleur van het bouwjaar 2005. Hij won acht keer, werd derde in het PK en het BK, negende in het BK.

Het vermoeden, dat Tom voor eens en voor altijd tot de besten van zijn klas zou behoren, kwam niet uit. Vanaf 2018 zakte hij in de uitslagenladders almaar dieper weg. Op 16 september 2018 behaalde Tom (na derde in het PK en vierde in het VK) nog een late overwinning in eigen Merchtem maar vier jaar later werd daar nog steeds geen volgend zegestreepje aan toegevoegd. Hij leek de zoveelste meteoor.

“Wij zagen het ook met lede ogen aan”, bekent papa Hans maar wisten terzelfdertijd dat het niet over and out kon zijn maar te wijten aan voorbijgaande factoren: groeipijnen, onjuiste voeding en na de prille successen misschien ook niet hard genoeg tegen zichzelf gevochten. Het zijn onvolkomenheden die op die leeftijd best kunnen.

“In weerwil van uitblijvende resultaten zag ik toch dat Tom dit jaar aan een remontada was begonnen”, vervolgt papa Hans. “Het deed hem goed dat Stan Dens hem tijdens de herfst van 2021 naar de Blaarmeersen lokte, waar hij in de meeste BK’s net de top tien haalde. Dat was de declic die hij nodig had om de negatieve spiraal geleidelijk om te buigen. Neen, zijn seizoen was nog altijd gene vette (toch al vijfde in het zware PK van Galmaarden) maar hij verdeelde zijn tijd tussen de weg en de baan, waarin een deelname aan het EK even in beeld was tot hij viel en een pols brak. Daarop heeft Tom passend gereageerd. Met een ingepakte voorarm martelde hij soms tot vier uur aan één stuk de rollen.”

Dat rendeerde en vanaf september mocht je zonder voorbehoud beweren: le nouveau Tom Crabbe est arrivé! Hij was op de weg niet meer uit de top vijf weg te slaan maar zelfs dat was ondergeschikt aan de herfst en de winter die daarop volgde. En zie waartoe die aanpak leidde: een hoofdrol in de Gentse Toekomstzesdaagse, waarin hij met zijn kompaan Stan reveleerde. Tijdens de eerste vier avonden hielden zij het voortouw tot de zoveel ervarener Milan Van den Haute en Jasper Bertels hen tijdens het weekeinde verdrongen maar Stan en Tom bleven tot de laatste snik in de weer om de vereiste ronde terug te nemen.

Een triomf was voor Stan en Tom Crabbe geen must, de prestatie op zich volstond al om helemaal terug te zijn als veelbelovende jonge coureurs en dat zowel op de piste als op de weg. Tijdens de jaarwende zijn er de BK’s aan de Blaarmeersen en veel later zullen in de internationale baankampioenschappen nog prominenter in beeld komen. 

 

De wegcompetitie wordt al evenmin versmaad en in die optiek is er Toms overstap van zijn moederclub WK Noord-West Brabant naar Avia-Rudyco. Stan daarentegen blijft bij Olympia Tienen. Ook buiten de koers zijn ze als een … Tom & Jerry onafscheidelijk als studenten aan de Topsportschool, weliswaar niet in dezelfde richting zodat ze toch nog enkele wetenswaardigheden kunnen uitwisselen.