Victor VANEECKHOUTTE pittig knaapje werd stevige bink

Viktor was als aspirant één van de allerkleinsten wat hem niet belette om al meer dan een flinke vinger in de pap te hebben. 

Victor als één der jongste aspiranten van het bouwjaar 2005.

Als 11-jarige (want geboren op 28 december 2005) tussen de 12-jarigen was hij één van de besten met twee overwinningen en negen (!) tweede plaatsen. Zelfs zijn derde plaatsen mochten gezien worden: én in het kampioenschap van West-Vlaanderen én van België.

In 2018 kon hij die fraaie lijn niet helemaal doortrekken. Zijn meeste concurrenten waren aanzienlijk groter en sterker geworden terwijl Victor amper vier centimeter gegroeid was en dat weerspiegelde zich in zijn resultaten. In 2019 was dat niet anders.

Het had veel van reculer pour mieux sauter want als eerstejaarsnieuweling begon hij aan een spraakmakende inhaalbeweging, gefinaliseerd met een vierde plaats in het verlate kampioenschap van België in Affligem. 

Victor als een doorgegroeide neojunior.

Zijn doorgroei was begonnen, de knaap werd een bink die zoals in 2017 als de benjamin aansloot bij de top van het bouwjaar 2005. Als tweedejaarsnieuweling lukte hij een dot van een seizoen met eerst nog drie regionale overwinningen en nog meer dichte ereplaatsen, opgelijst met fraaie uitslagen in de Ardennenkoersen van Herbeumont (4de) en Couvin (8ste) plus een dagzege en de eindoverwinning in de Vermarc-tweedaagse. 

Victor zag zijn overstap naar de junioren dus onbevangen tegemoet met Crabbé Toitures - CC Chevigny als uitvalsbasis. 2022 werd een seizoen van vallen en opstaan. Zijn lente werd al te vaak geteisterd door ziektes en mechanische ongemakken maar Viktor versaagde niet, Ken De Fauw (gediplomeerd trainer A en zijn nieuwe mentor) had hem geleerd harder op zichzelf te zijn en dat rendeerde. Op 25 juni trakteerde hij zichzelf met een opsteker van jewelste. In de Tour du Condroz reed hij allicht de koers van zijn leven totnogtoe. Hij versnelde op 45 km. van Rotheux-Rimière, enkel Marijn Dingemans en Daan van den Berg konden hem volgen. Voor Vic ging het nog niet vlug genoeg. Hij schudde de beide Nederlanders uit zijn hete spoor en finishte een minuut eerder dan hen. Op de overigen (onder wie de Australiër Oscar Chamberlain, Aaron Dockx, de Russen Roman Ermakov en Valery Shtin, de Nederlanders Menno Huising en Max van der Meulen, Jens Verbrugghe en het puikje van Acrog-Tormans) diende nog een minuut langer te worden gewacht. Niet te verwonderen dat Victor tijdens dit uitgesponnen moment suprême de hoogste wattages ooit uit zijn kuiten schudde aan een wedstrijdgemiddelde van 42,6 km./u. En vergeet daarbij niet dat we het hier en in deze hebben over een 16-jarige!

Victors seizoen kon dan al niet meer stuk. Hij wilde nog meer maar liever gedoseerd dan overhaast. De puntjes op de i’s zetten is voor 2023, wanneer hij, ondanks andere voorstellen, bij Crabbé Toitures - CC Chevigny blijft. Daar heeft hij ook een mooie extra-sportieve reden voor. Hij zal op aanbevélen van coach Ken ook opnieuw zijn opwachting maken op de Blaarmeersen. Dagdagelijks volgt houtbewerking met een sportstatuut aan het VTI van Waregem.

Victor is genetisch uit het goede wielerhout gesneden want Armand Desmet is de grootoom van zijn papa Karl, die ook koerste maar dat al gauw voor gezien hield.