Julian Alaphilippe 

 rijdt in 2020 een àndere Tour 

Onwaarschijnlijk toch dat het al 34 jaar geleden (Bernard Hinault) is dat een Fransman de grote ronde van zijn land heeft gewonnen en nòg ongewoner dan dat het reeds 43 jaar geleden (Lucien Van Impe) is dat er een Belg won.

Kan Julian Alaphilippe na 35 jaar de ban breken?

“Néén!”, liet hij tijdens de voorstelling van de Tour 2020 weten.

Men kent de plot van 2019. Na zijn hoogstandje in Epernay kwam Julian in het bezit van de gele trui, die hem na de gewonnen tijdrit in Pau nog steviger om de lenden zat. Het zette hem niet aan het dromen over een eindzege maar het kleinood zomaar loslaten was al evenmin een optie. Hij werd uiteindelijk vijfde en in combinatie met het vele wat eraan voorafging, leek hem tot dé renner van 2019 te promoveren maar tijdens de nazomer en de herfst kon hij zich niet herzetten van veertien dagen hardnekkig verdedigen van de gele trui annex de plichtplegingen. Dat schrééuwt om een andere aanpak niet zozeer qua indeling van het seizoen maar wel van de Tour, op zijn leest geschoeid maar waarin de derde week er opnieuw teveel aan zal zijn. En vanuit die realiteit zal hij er zijn favoriete koersen niet zomaar voor laten vallen maar opteren voor een copy paste van Sean Kelly en Laurent Jalabert, vierde in 1985 respectievelijk 1995 met de groene trui daarbovenop. Julian Alaphilippe overstijgt hen als klimmer en het zou dus  jammer zijn indien  het tijdklassement zou laten varen, zoals hij wel doet met het Sagan-klassement, op basis van tussenspurten). Het zal Alaphilippe initieel om dagzeges te doen zijn want voor een volle focus op de definitieve gele trui heeft hij meer tijd en ander personeel nodig.

 “De Tour willen winnen is geen kwestie van maanden, maar van jàren en van omringd zijn door meer specifieke helpers”, een inschatting die Patrick Lefevere deelt en die zijn absolute kopman aanbevéélt om dat nog twee seizoenen on hold te zetten. Eerst wacht hem na Milano-Sanremo (die hij al won), Liège-Bastogne-Liège en de Giro di Lombardia (in beide werd hij al tweede) het vierde monument, de Ronde van Vlaanderen, die hem moet liggen maar dat dacht ook Laurent Jalabert tot hij op de Berendries een dreun incasseerde die hij nooit meer te boven kwam. Benieuwd of Julian Alaphilippe beter matcht met Vlaanderens (zelfverklaarde) mooiste. Het vijfde monument, Paris-Roubaix, komt niet eens ter sprake, voorlopig of definitief. Ook de Strade Bianche, de Amstel Gold Race en la Flèche Wallonne blijven dierbare objectieven, naast dagzeges (én klassementen) in de kortere rittenkoersen van de World Tour.