Lars Van Ryckeghem

tijdrijder werd ook allrounder

Met een derde Belgische titel tijdrijden op een rij had Lars al meteen één van zijn hoofddoelen bereikt. Het was een aangekondigde kroniek na de afgetekend gewonnen nationale tijdrit van Montenaken zes weken eerder. In het kampioenschap van België in Sint-Lievens-Houtem was het verschil beduidend kleiner (niet Lars’ schuld dat de anderen beter werden) maar toch nog groot genoeg. Tussendoor had hij ook al het PK tijdrijden in Ruddervoorde gewonnen en half september won hij ook opnieuw de Memorial Igor Decraene in Waregem. In eigen land had hij (zesde +4”) enkel de (te) korte proloog der internationale Ster van Zuid-Limburg won hij niet maar ook daar werd hij de eerste Belg, die dus incontournable was voor het EK en het WK.

“Op het EK werd ik voor het eerst verteerd door de stress”, verklaart Lars. “Het was mijn eerste internationaal kampioenschap waarbij ik niet wilde niet falen waardoor ik mezelf nodeloos onder druk zette en mijn linkerschoen te hard aanspande. Dat ongemak speelde naar het einde almaar meer op. In Yorkshire werd ik door kettingproblemen afgeremd. Toch zou in beide gevallen een top twintig het hoogst haalbare geweest zijn. Aangezien ik telkens één van de beste tien éérstejaars was, mag ik eventueel in Aigle dromen van een top tien op voorwaarde dat er niet te veel zware hoogtemeters aan te pas komen. Ik moet het eerder hebben van vlak rechtdoor en plankgas geven.” 

Lars wil, behalve een begenadigd tijdrijder, ook een allrounder zijn en dat maakte hij vooral waar in het kampioenschap van België in Vichte, waar hij mee was met de goede ontsnapping wat hem de derde plaats opleverde, en in de G.P. Eddy Schepers in Linter, een manche in de Beker van België, die hij met een lange krachtspurt naar zijn pedalen zette en dat was voor Lars een mijlpaal. Regionaal won hij tweemaal in Kooigem en tussendoor in Rollegem-Kapelle, waar hij bijna zes minuten eerder dan de tweede werd afgevlagd.

Vergeet bij dit alles niet dat Lars het allemaal realiseerde als 16-jarige want geboren op 18 september 2002. Er zit dus ook bij hem nog aardig wat rek op en dat zal hem goed van pas komen want de lichting van 2020 lijkt beduidend copieuzer te zullen zijn dan die van 2019 met andere blijvers als Ramses Debruyne, regérend kampioen Arnaud De Lie, Siebe Deweirdt, Miguel Ladang, Daan Martens, Robin Orins, Gianluca Pollefliet, Lucas Rogiers, Noah Vandenbranden, Dylan Vandenstorme, Wout Van Hamme, Diel Vergote, … 

Zij krijgen het illustere gezelschap van de vertegenwoordigers van het ijzersterke bouwjaar 2003, aangevoerd door Alec Segaert, Cian Uijtdebroeks en Dries Verstappen maar ook regérend kampioen tijdrijden Noah Detalle, Wannes Dewulf, Sander Inion, Michiel Lambrecht, Cédric Van Raemdonck, ...

Zij krijgen niet in het minst een al even copieus Belgisch programma geserveerd met vooral een dozijn 1.1 - en drie 2.1. - wedstrijden, bij gelegenheid opgefrist met een deelname in het buitenland. Soms wordt het moeilijk kiezen uit het overaanbod.