Senne Hulsmans werd plots 

een frequente winnaar

Ik zie hem nog sterven zonder doodgaan tijdens het kampioenschap van België voor aspiranten in Deftinge 2017, waar hij al meteen de rol moest lossen en daar zag hij van af, maar hij had een pasklare uitleg: net terug van de vakantiereis met zijn ouders, niet meer kunnen trainen en de jetlag nog niet verteerd, oké maar afgeven? No way! Toen al wist ik het: Senne is géén fils à papa (Kevin) maar een doorzetter die de sporen van zijn illustere vader zoveel mogelijk wil drukken.

Als elfjarige tussen de 12-jarigen stak hij opmerkelijk van wal met een podiumplaats in de beide Limburgse kampioenschappen. Bij de 13- en de 14-jarigen werd de lijn almaar minder opgaand maar als eerstejaarsnieuweling voerde hij een fraai inhaalmanoeuvre uit, beloond met een zevende plaats in zowel het kampioenschap van Limburg als dat van België.

Winnen was na vier seizoenen nog altijd niet aan hem besteed maar daar bracht hij in 2019 grondig verandering in. Winst in het gemengd clubkampioenschap van Sport & Steun Leopoldsburg zette de toon. Er mochten renners van andere clubs aan deelnemen, zo ook Michiel Lambrecht maar hij kon al evenmin beletten dat Senne de ban brak. Negen (!) andere overwinningen zouden volgen en maakten van Senne een notoire winnaar, wie hield dàt (tot een jaar geleden) voor mogelijk?

Zijn eerste échte(re) overwinning ging hij ophalen in het hem vèrre Knesselare, waar hij zelfs de sterke Pool Hubert Grygowski (het weekend voordien bijna tweemaal winnaar in Damme) overmeesterde. Er volgden nog twee successen in april, zo ook in mei en zelfs nog ééntje meer in juni. Tijdens de zomermaanden verging het winnen hem, er kwam maar ééntje meer bij in Bierbeek. Daarna was het zowat “op”, hij was als één van de jongste twéédejaars al vanaf februari druk in de weer. Toegegeven: zijn aanwezigheid in de Beker van België, de Topcompetitie en op de hoogtemeters was vrijwel nihil.

“We hebben het bewust zo gehouden”, verduidelijkt papa Kevin. “Hij reed het hele seizoen als 16-jarige en wanneer hij een niveau hoger wilde, zat het hem ook nog wat tegen. Zijn groeispurt is ook nog niet voltooid. Er zit dus meer dan aardig wat rek op en dat zal hem aardig van pas komen bij zijn overstap naar de junioren.”

Die zal niet gebeuren die van zijn moederclub maar in die hij van Acrog - Tormans Balen B.C. dat over een pak meer mogelijkheden beschikt. Jos Mondelaers vindt het spijtig maar kan er begrip voor opbrengen dat Senne deze keuze maakt opdat hij van het 1.1 - en het 2.1 niveau zou kunnen nippen.