Deceuninck-Quick.Step 
en Jumbo-Visma

kun je enkel qua budget vergelijken

Werner Bourlez heeft de voorbije week in Nieuwsblad-Sportwereld de World Tour Teamséén voor één gefileerd. Het leverde een serie meesterwerkjes op die één of andere journalistieke onderscheiding verdienen.

Volgens zijn beschouwingen is Jumbo-Visma hét World Tour Team van 2019. De UCI ziet het anders. In hun World Ranking is Deceuninck-Quick.Step soeverein lijstaanvoerder met 14.835 punten vòòr Bora-Hansgrohe (14.193 p.) en Jumbo-Visma (11.765 p.), een top drie die door mijn persoonlijke ranking bevestigd wordt.

Het commentaarstuk van Bram Vandecapelle “Lonely at the top”, doelend op Jumbo-Visma, trekt dat in twijfel. Het is zoveel als het licht van de zon ontkennen. Bram laat zich zelfs ontvallen “Helaas staat Patrick Lefevere niet langer lonely at the top”. Dat doet hij juist wèl, ook al heeft hij geen boodschap aan dat soort evaluaties, voor hem zijn de feiten doorslaggevend en die spreken helemaal in zijn voordeel.

Elke vogel zingt zoals hij gebekt is en Deceuninck-Quick.Step is tot nader order gebekt voor de ééndagswedstrijden maar het had met negentien dagzeges, véértien gele truien en de vijfde eindplaats van Julian Alaphilippe in de Tour en zelfs een eindzege (Enric Mas in de Tour of Guangxi) meer dan een vinger in de pap van de rittenkoersen van de World Tour. Dat zal nòg véél méér het geval worden indien Remco Evenepoel zich profileert als klassementsrenner, wat ook Julian Alaphilippe ten goede zou komen.

Jumbo-Visma was baas boven baas in de rittenkoersen van de World Tour. Het won de UAE Tour, Tirreno-Adriateco, de Tour de Romandie én de Vuelta. Allemaal gerealiseerd door Primoz Roglic, ontegensprekelijk dé coureur van 2019, die ook op het eindpodium van de Giro stond en die voor zeven dagzeges (plus twee Italiaanse 1.HC - koersen) zorgde. Jumbo-Visma stond met Steven Kruijswijk (derde) ook op het eindpodium van de Tour, met héél véél dank aan Laurens De Plus, die de vraag doet rijzen of hij zelf niet in aanmerking komt voor een spraakmakend klassement, wat hij trouwens al waarmaakte met eindwinst in de BinckBank Tour. Op zijn 24ste zit er nog aardig wat rekop.

Minder stichtend was de manier waarop Jumbo-Visma Wouter Van Aert naar zijn kant haalde om hun lente (derde in de Strade Bianche, zesde in Milano-Sanremo, tweede in de E3 Harelbeke,…) in te kleuren. Die weglokking had kwalijke gevolgen voor de coureurs van Roompot-Charles en zelfs voor die van Cibel want de fruitgigant depanneerde Wout toen hij op zijn regenboogtrui sponsorsruimte zat had. Benieuwd of Jumbo-Visma Wouter bijspringt indien de rechtbank Nick Nuyens in het gelijk stelt.

Ook de (om even onduidelijke redenen) overstap van Tom Dumoulin lijkt mij wat kort door de bocht. Op die manier ontmantel je een mooi team als Sunweb, dat voor de klassementen nog uitsluitend op Wilco Kelderman zal kunnen terugvallen en allicht in 2020 één van de kneusjes der World Tour Teams wordt.

Jumbo-Visma bezondigt zich aan de tactiek van de verschroeide aarde en ontmoedigt zo potentiële sponsors. Dat zou Deceuninck-Quick.Step nooit doen. Coureurs die, ondanks een lopend contract, willen overkomen moeten eerst hun eigen zaakjes regelen, nietwaar Sam Bennett?

Het is overduidelijk: Jumbo-Visma wil in de drie grote ronden opnieuw in de clinch gaanmet Team Ineos, dat - bij ontstentenis van Chris Froome - in 2019 uitsluitend maar wel exquise kon terugvallen op Egan Bernal, die Paris-Nice, de Tour de Suisse en bovenal de Tour de France won. 

Wat Deceuninck-Quick.Step en Jumbo-Visma zeker verbindt, is een gelimiteerd budget van om en bij de 18 miljoen. De exacte cijfers ken ik niet en kreeg ik nog minder onder ogen maar het is meer dan waarschijnlijk dat Dave Brialsford méér financiële middelen heeft dan Patrick Lefevere en Merijn Zeeman sàmen, of: groter verbruik - lager rendement.