Milan Paulus verdiende het om naast Julie De Wilde op de Oostendse bühne te staan

Foto Gino COGHE

Géén junior aan de eer bij de 17- en de 18-jarigen wel een juniore, de wonderbaarlijke 16-jarige éérstejaars Julie (dochter van Kristoff en zus van Gilles) De Wilde, de kroonprinses van het vrouwenwielrennen. Wat een exquise véélzijdig seizoen knutselde de gewezen tennisster en voetbalster ineen:

• op 12 januari (in haar derde cross) kampioene van België in het VELD;

• op 26 januari (in haar derde keer) aan de Blaarmeersen in de ACHTERVOLGING (en tijdens het EK in Alkmaar het elf jaar oude record van Jolien D’hoore van 2’28”079 op 2’27”271 gebracht);

• op 1 mei in het TIJDRIJDEN in Sint-Lievens-Houtem.

Behalve die unieke drieslager won zij een respectabel keren op de weg, maar zij werd bovenal vijfde op het Europees kampioenschap in Alkmaar en tweede in het wereldkampioenschap in Harrogate. 

Misschien moeten we haar voortaan …Remca noemen, al zal zij zelf zoveel liever verder als Julie worden aangesproken.

Niemand dus die er moeite mee zal hebben dat Julie De Wilde op de Oostendse bühne mocht glunderen maar waarom mocht Milan Paulus er niet naast haar postvatten? Was wat hij neerzette dan zo gering: parelende winst in de Ardennenkoers van Vresse-sur-Semois, tweede na Lars Van Ryckeghem (-16”) in het BK tijdrijden in Sint-Lievens-Houtem en buitenlandse top tienen in de Classique des Alpes (vijfde), de Ain Bugey Valromey Tour (derde!), de Giro della Lunigiana (zevende) en in het wereldkampioenschap (tiende)? Er zijn er die ooit met minder tot “Jonge Flandrien” van de junioren werden uitgeroepen.