Miguel Poblet, 

een beetje de Spaanse versie

van Roger De Vlaeminck

Rik Van Looy hield Miguel Poblet in 1958 van een loepzuivere hattrick in Milano-Sanremo. In de zelfbenoemde spurt van de eeuw haalde Van Looy het dus van Poblet, André Darrigade, Angelo Conterno en Fred De Bruyne, ontegensprekelijk de beste klassieke coureur uit die periode.

Het beduidt dat de kale Catalaan in 1957 (van Fred De Bruyne) en in 1959 (van Rik Van Steenbergen en Leon Van Daele) La Primavera wèl won. Die gerateerde drieklapper had niemand hem voorgedaan en zou ook niemand hem ook nadoen. 

Frappant: Poblet werd geboren een week vòòr Milano-Sanremo van 1928, die door de die dag jarige Costante Girardengo (35) gewonnen werd. Ook Rudi Altig won in 1968 La Primavera daags vòòr zijn verjaardag (31). Zouden de astrologen daar een verklaring voor vinden?

Miguel Poblet was evenwel véél meer dan een coryfee van Milano-Sanremo. Ook in Paris-Roubaix en in de Giro di Lombardia kwam hij, na Leon Van Daele respectievelijk Nino Defilippis, uit op de dichtste ereplaats, telkens in dat vermaledijde 1958. In beide monumenten werd hij ook nog eens derde. In de Ronde van Vlaanderen noch in Liège-Bastogne-Liège daagde hij nooit op. Aan het wereldkampioenschap zette hij slechts tweemaal aan: elfde in 1958 en 24. in 1960.

De kale Catalaan was evenzeer een uitblinker in de grote ronden waarin hij voor de primeur zorgde als de éérste renner te zijn die in 1956 een dagzege behaalde in elk van de drie grote ronden, waarvan hij dan geen enkele voltooide. Pierino Baffi in 1958 en Alessandro Petacchi in 2003 waren de enigen die het hem nadeden. Poblet behaalde globaal zesentwintig dagzeges: drie in de Vuelta (toen nog in de lente), twintig in de Giro en drie in de Tour. In 1955 werd hij de éérste Spaanse suéter amarillo in de Tour. Toch was vooral de Giro zijn ding want behalve twintig dagzeges (en daarmee na de 25 van Eddy Merckx en de 22 van Roger De Vlaeminck de derde vaakst winnende buitenlander) werd hij vanaf 1957 driemaal op een rij zesde in het tijdklassement, waarin Roger nòg beter deed: na zevende in 1972 en elfde plaatsen in 1973 en 1974 werd hij in 1975 vierde. Poblets slotakkoord in de Giro kon evenwel tellen: de laatste rit van de 44. editie in 1961, van Bormio naar Milano. Miguel Poblet klopte op de iconische Velodromo Vigorelli de regérende wereldkampioen Rik Van Looy in de sprint. Hij werd gehuldigd door de beroemde actrice Joan (de nòg mooiere mama van Cindy) Crawford, die in 1977 op 73-jarige leeftijd overleed.

Ook een cruciale rol speelde zijn thuiskoers La Volta a Catalunya, die hij in 1952 en 1960 won, in 1949 tweede, in 1954 vierde, in 1947 vijfde en in 1948 zevende werd, opgelijst met niet minder dan 32 dagzeges. Geen wonder dat hij als voorzitter van de Catalaanse wielerbond de organisatie van die koers op zich nam. Miguel Poblet overleed in 2003 twintig dagen na zijn 85. verjaardag in Barcelona aan een nierfalen.