Greg VAN AVERMAET 

geniet minder respijt

dan Gilbert en Sagan

 

Bereken de gemiddelde leeftijd van Philippe Gilbert (°5.7.1982) en die van Peter Sagan (°26.1.1990) en je komt in de buurt van die van Greg Van Avermaet(°17.5.85).

Van de drie is de regérende Olympische kampioen tijdens deze lente het best uit de verf gekomen, onder meer als 7de in Bessèges, 8ste in Kuurne, tweemaal top vijf in Tirreno-Adriatico, 13de in Milano-Saremo, 6de in de E3 Harelbeke, 7de in Dwars door Vlaanderen - Waregem en bovenal derde in ‘zijn’ Ronde van Vlaanderen, waarin hij al voor de vierde keer het podium haalde maar helaas nog niet de hoogste trede. Greg neemt er ook nog de Brabantse Pijl en de Amstel Gold Race bij terwijl Phil (die zou hervatten in La Flèche en La Doyenne) en Peter aan een paaspauze bezig zijn. 

 

Greg Van Avermaet werd na zijn niet onaardige 19de plaats (in het gezelschap van Bauke Mollema en Romain Bardet) in de Strade Bianche afgeschreven à met de grond gelijkgemaakt. Hij zou beter stoppen, orakelden sommigen maar wat doen die dan met Gilbert en Sagan die daar niet eens opdaagden om een afgang te anticiperen.

Toch kregen de beide ex-wereldkampioenen tijdens de aansluitende weken mee respijt want dat zouden ze wel goedmaken. Gilbert deed dat helemaal niet, Sagan kon de schijn ophouden door op een diefje vierde te worden in Sanremo en een dagzege te behalen in Catalunya.

 

Philippe Gilbert en Peter Sagan kunnen inderdaad een rijker gestoffeerd palmares voorleggen dan Greg Van Avermaet. In mijn naoorlogse palmares ranking stonden ze begin 2021 op de 38ste, de 32ste respectievelijk 74ste plaats. Navenant zijn de Waal en de Slowaak ook beter verloond dan de Vlaming over wie je toch ook maar beter niet al te meewarig doet. Hij is na vier jaar Nationale Loterij, acht jaar BMC en twee jaar CCC aan het afsluitende luik begonnen bij AG2R Citroën om er (allicht) een punt achter te zetten op zijn 38ste, de leeftijd waarop Philippe Gilbert nog een miljoenencontract kon versieren bij de Nationale Loterij. Il faut le faire, vraiment!

 

Greg Van Avermaet is een Vlaamse boer die in stilte voortploegt en die veel vaker verrast dan teleurstelt. Op 26 juni begint hij al voor de tiende keer aan de Tour, waarin hij niet op zijn terrein (maar wel in Rodez en in Le Lioran) twee dagzeges behaalde en bij de tweede gelegenheid drie dagen le maillot jaune droeg. Ook in de Vuelta van 2008, zijn eerste grote ronde, behaalde hij een dagzege en werd hij er (dankzij nog tien andere keren top tien) winnaar op punten.

Wij hebben het hier over een notoire klassieke coureur die géén wereldkampioen maar wèl Olympisch kampioen werd in Rio 2016 op een loodzware omloop, zijn mission impossible die hij toch waarmaakte.

Met de gouden helm voor het eerst op zijn karakteristieke kop bracht 2017 zijn beste campagne met opeenvolgende overwinningen in de Omloop, de E3 Harelbeke, Paris-Roubaix met tussendoor tweede plaatsen in de Strade Bianche en de Ronde van Vlaanderen gevolgd door een straffe (na)zomer en herfst: 8ste in San Sebastian, 4de in de BinckBank Tour, 10de in Plouay, 2de in Québec, 7de in Montréal en 6de op het WK in Bergen (Noorw.).

 

Deze Greg Van Avermaet verdient maximaal respect in plaats van tijdens een mindere periode keer op keer te worden afgevallen als een has been die er beter meteen een punt zou achter zetten. 

Greg zal altijd de eer aan zichzelf houden en nooit uitbollen zoals Philippe Gilbert en Peter Sagan, wegens vetter betaald, nu (lijken te) doen.

Alejandro Valverde, de strafste golden oldie van allemaal doet op twaalf dagen van zijn 41ste verjaardag, onverdroten verder. Dankzij zijn vierde plaats in de Volta a Catalunya en zijn vijfde in de Itzulia Basque Country heeft hij nu ook het algemeen palmares van Jacques Anquetil overtroffen. In mijn naoorlogse ranking klimt hij naar de vierde plaats. En ook het winnen is hij niet verleerd want op zaterdag 3 april won hij (na 2014 en 2018) al voor de derde keer de G.P. Miguel Indurain, zijn 130ste zege.