donderdag 15 april 2021

Whatever: Wout VAN AERT is 

én blijft de numero uno van 2021


Ik bekrachtig nog mijn stelling dat, als er één koers is die het eveneens verdient om van de World Tour deel uit te maken, het dan zeker de Brabantse Pijl moet zijn. Indien er één manche zou wegvallen of men wil er één bijnemen doe ons dan maar deze!

De 61ste editie heeft daar alvast aanzienlijk toe bijgedragen. Bijwijlen had je de indruk dat je naar de E3 Harelbeke en/of zelfs de Ronde van Vlaanderen aan het kijken was. Het was voorspelbaar dat de ontknoping het recht van de sterkste (niet de snelste) zou zijn. Het podium reed voorop, enkel de rangorde lag niet bij voorbaat vast. Thomas Pidcock was onderweg heel even een stervende zwaan geweest, Wout Van Aert was het onomkeerbaar aan de finish. Matteo Trentin was een onbevoorrechte getuige die er alles aan deed om aan het verdict van de laagste podiumplaats te ontsnappen maar tevergeefs. Even dacht ik dat Thomas en Wout onderling iets geregeld hadden maar het zien van de sprint in herhaling sprak dat tegen: de benen van Wout liepen vol, zoals hij na afloop ridderlijk toegaf. En inderdaad zo’n ‘parel’ geef je niet uit handen. Wout was in Overijse een even waardige verliezer als Mathieu van der Poel na de Ronde van Vlaanderen. Ook dat is grote klasse! 

Wim Vos van “de krant is van ons” wil de ziener uithangen en verkondigt dat Thomas Pidcock nog vaker de luis in de pels van Wout Van Aert zal zijn, een voortvarende conclusie. De unieke flits van Thomas is geenszins te vergelijken met de prijzenswaardige regelmaat van Wout. Pidock kan een momentencoureur à la van der Poel zijn. De Amstel en La Flèche kunnen dat een eerste keer bevestigen of ontkennen, uit Liège-Bastogne-Liège blijft hij (navenant zijn leeftijd) wijselijk weg. Zowel in Harelbeke, Waregem als Oudenaarde kwam de piepjonge Brit er totaal niet aan te pas. Anderzijds kan het ook dat er in hem à la Van Aert een klassementsrenner schuilt. Hij won immers de Tour Alsace 2019 en bovenal de baby Giro 2020.

Wout Van Aert heeft de Brabantse Pijl niet gewonnen, maar is hij daarom een verliezer? Ik dacht het niet want hij is ontegensprekelijk de very numero uno van het huidige peloton. Uitgerekend vandaag verdrong hij Tadej Pogacar van de pole position in de betrouwbare Cycling Quotient Ranking die alle internationale koersen verhoudingsgewijs in rekening brengt. Monster in dat verband maar eens Wouts uitslagen, ze zullen ook de mond van Thomas Pidcock doen openvallen. 

De Brabantse Pijl gooide geen man overboord maar bracht één méér ààn boord. Wout Van Aert is de enige van de zogenaamde Grote Drie die op de barricaden bleef. Julian Alaphilippe kan heraansluiten in Liège-Bastogne-Liège. Na Kasper Asgreen heeft nu ook Thomas Pidcock de oversteek gemaakt. En er zijn er nog meer op komst zoals Benoît Cosnefroy die zijn aanslepende knieblessure blijkt overwonnen te hebben. In de Amstel, La Flèche en La Doyenne maken ook de meer specifieke klassementsrenners hun opwachting.

Grote afwezige in de Brabantse debatten was Deceuninck-Quick.Step. Mattia Cattaneo, Mikkel Honoré, Yves Lampaert en Florian Sénéchal werden uitgeschakeld door een massale valpartij. Wees er maar zeker van dat Sénéchal zich (zoals in Harelbeke, Waregem en Oudenaarde) in de buurt van het koptrio zou hebben opgehouden. Het overkwam The Wolfpack enkele uren nadat Mark Cavendish in Turkije een loepzuivere hattrick had versierd en het collectieve zegecijfer 2021 naar achttien opgevoerd. Het wedervaren in de Brabantse Pijl heeft hen geleerd dat je geen enkele kans op succes onbenut mag laten omdat die snel kunnen keren. Zdenek Stybar viel na Wevelgem uit met hartritmestoornissen. Tim Declercq raakte tijdens de Ronde van Vlaanderen betrokken in een valpartij met een scheur in een patellapees voor gevolg maar de Container Cup heeft uitgewezen dat hij alweer meer dan oké is. Voor hem was het verdagen van Paris-Roubaix een godsgeschenk

Geen opmerkingen:

Een reactie posten