Vaarwel ‘Grote Drie’,

welkom aan de ‘ruimere kring’

 

Wordt hij nu eindelijk opgedoekt, de Fabel van de Grote Drie in het peloton 2021?

Let wel: Wout Van Aert en Mathieu van der Poel behoren nog steeds tot de allerbesten en Julian Alaphilippe tot nader order al (heel) wat minder. De regérende wereldkampioen zal Liège-Bastogne-Liège goed kunnen gebruiken om zijn voorjaar 2021 op te lijsten. 

Ook Mathieu en Wout zijn lang niet zo hoog verheven boven de rest, zelfs niet in ‘hun’ koersen waarvan ze er elk één wonnen (de Strade Bianche respectievelijk Gent-Wevelgem) maar Milano-Sanremo en de Ronde van Vlaanderen ontglipten hen, zij het héél nipt. 

Deze gang van zaken zou hen allebei worst moeten wezen.

Wout bevestigde dat hij én de véélzijdigste en de best présterende van het huidige peloton is die nog véél in petto heeft, zelfs als klassementsrenner.

Mathieu deed het als momentencoureur die zijn schizofrenie volhoudt: omwille van het mountainbiken, zijn hoogste passie, laat hij (zelfs na het uitstellen van Paris-Roubaix) ’zijn’ Amstel Gold Race varen. Het bewijst dat hij geen vakidioot is maar iemand die terecht zijn hart volgt.

Wout Van Aert is fanatieker, gretiger en bovenal véélzijdiger. Na de Amstel vangt hij vanaf het Critérium du Dauphiné zijn voorbereiding op de Tour aan. Die wil hij Jumbo-Visma en Primoz Roglic helpen winnen zonder zichzelf helemaal te moeten wegcijferen.

Kasper Asgreen heeft zich als ‘un nouveau riche’ tussen de beste klassieke coureurs genesteld. Jammer dat we nog niet meteen of zijn actieradius ook Paris-Roubaix aankan. Twee jaar geleden werd hij er, een week na zijn tweede plaats in de Ronde van Vlaanderen, vijftigste. De Vlaamse hoogtemeters inspireren hem meer dan die van de Amstel en/of Liège-Bastogne-Liège die hij er anders bijgenomen. Een dagzege in de Tour, die hij tweemaal feilloos uitreed, wordt zijn volgend doel. In 2019 werd hij er (na Matteo Trentin maar vòòr Greg Van Avermaet, Bauke Mollema, Dylan Teuns en Gorka Izagirre) tweede in de middelzware Alpenrit naar Gap. Vijf dagen eerder was hij knap vijfde geworden in de lastige tijdrit rond Pau en dat bevestigde hij dit jaar in Tirreno-Adriatico met een achtste plaats in de afsluiter van San Benedetto del Tronto. Als kampioen van Denemarken werd hij zesde op het WK in Imola.  

Kasper Asgreen is niet de enige die de kloof op de zogenaamde Grote Drie drastisch verkleind heeft. Dat deden ook Jasper Stuyven én good old Greg Van Avermaet, wiens derde plaats in Oudenaarde geen toevalstreffer was want meer (verre) ereplaatsen gingen eraan vooraf en hij was de bestendigste van het gezelschap die er niettemin nog de Brabantse Pijl en de Amstel bijneemt.

Anthony Turgis en Dylan van Baarle waren de veropenbaringen. En bovenal Gianni Vermeersch, die vanuit zijn dienende rol nog meer dan wat voor zichzelf kon oprapen en voor wie het doodjammer is dat Paris-Roubaix zeven maanden wordt verdaagd.