Liever modelhelper dan verliezende kopman

Dylan van BAARLE

wel ambities, géén illusies

 

'de koers is van ons' had hem best 

wat meer aandacht mogen schenken

 

 

Zomin als Kasper Asgreen de E3 Harelbeke zal men Dylan van Baarle zijn triomf in Dwars door Vlaanderen misgunnen. Zijn solo vanaf de Taaienberg was zelfs gestroomlijnder want ononderbroken en met minder ruggesteun van zijn team. Dylan reed niet verder weg dan 35” en werd toch niet verontrust. Het was bijna gênant om te zien hoe de achtervolgers flaneerden, alsof de blitzstart en de zwoelte enkel hen parten had gespeeld terwijl het hittebad Dylan deugd deed.

Dylan van Baarle werd niet de meest verwachte winnaar van de 75ste Waregem Koerse maar ook geen volslagen verrassing. Ga er zijn uitslagen van deze lente maar eens op na: tweemaal top tien in Paris-Nice, 31ste in Sanremo, 7de in de E3 Harelbeke en 8ste in Wevelgem. En dat in zijn rol van zoekende modelhelper zonder uitpakkende kopman (die Thomas Pidcock had moeten zijn) van wie hij het moest overnemen, wat hij vooral richting Waregem met bravoure deed. 

Het zou best kunnen dat Dylan dit in de Ronde van Vlaanderen mag herhalen in ‘zijn’ koers waarin hij vanaf 2016 opeenvolgend 6de, 4de, 12de, 18de en 8ste werd. Of zou Thomas Pidcock opstaat. Daar bestaan gegronde twijfels over. Dylan van Baarle daarentegen leeft op een wolk. Daags na Waregem laste hij een duurtraining in van een vijftal uren en bij leven en welzijn zal hij zich in de spits van het gebeuren handhaven.

Hopelijk krijgt hij dan ook van ‘de koers is van ons’ de aandacht die hij verdient. Zijn hoogstandje werd in een hoekje gedrumd door de aandacht voor Julian Alaphilippe en Mathieu van der Poel, die nochtans een snipperdagje namen en/of gewoon niet beter konden. Het woord en het beeld dat aan de winnende Dylan gewijd werd, was omgekeerd evenredig. Het deed lezer Hugo Vandenbossche (Knesselare) in de pen klimmen: hoe krijg ik dàt aan je kinderen uitgelegd? Inderdaad!  

 

Dylan van Baarle had op grond van intrinsieke capaciteiten leiderschap kunnen claimen maar hij kwam er vòòr zijn 25ste bij Cannondale achter dat dit in se te hooggegrepen zou zijn. 

Winnen was zijn regel niet, niettegenstaande hij als neoprof in 2014 meteen de Tour of Britain won, vòòr Michal Kwiatkowski en Bradley Wiggins nog wel. 

Daarop volgde een onderbreking tot hij in 2018 kampioen van Nederland tijdrijden werd en toch bedankte voor dat WK. 

In 2019 won hij zowaar twee keer: de eindzege in de aardig bezette Hereld Sun Tour (Austr.) en de slotrit (met zeven cols) in het Critérium du Dauphiné na een vlucht van lange duur die onder anderen ook Julian Alaphilippe (bergprijs), Warren Barguil en Sepp Kuss aan boord had. Dat was eigenlijk nòg stràffer dan Waregem en het bevestigt dat Dylan op ‘zijn’ dagen alles en iedereen aankan.

Dat jaar deed hij wel mee aan het WK tijdrijden maar in Harrogate bleef hij steken op de 15de plaats met 3’37” meer dan zijn aanstaande teammate Rohan Dennis.

Zijn lente 2017 (9de in Harelbeke, 8ste in Waregem en 4de in Vlaanderen) verliep voortreffelijk en dat volstond voor Team Sky -> Ineos om hem  duurzaam (en zeker al tot en met 2022) in de armen te sluiten. 

Dylan van Baarle heeft als bijna 29-jarige een bovenal dienend traject afgelegd, wat (zoals in Waregem bleek) eigen eer en glorie niet helemaal uitsluit. Hij droeg deze voltreffer op aan zijn goede vriend Fabio Jakobsen.

 

Voor de aanstormende tiener was Vlaanderen het wingebied met winst in de Herman Vanspringels Diamond 2008 (vòòr Jasper Stuyven en Frederik Frison) en de Ster van Zuid-Limburg 2009. In het NK tijdrijden moest hij het als nieuweling nipt afleggen tegen Elmar Reinders en als junior tegen Bruno Schoonbroodt. Daarop revancheerde hij zich met de titel in de wegrit in 2009 en in de tijdrit in 2010. Tussendoor won hij in 2008 de Azencross in Loenhout. 

Als belofte zette hij stappen met de eindzege in Olympia’s Tour in 2012 en 2013. Dat laatste jaar werd hij zowel in de tijd- als in de wegrit kampioen van Nederland. Eén en ander zette hem op weg naar de beroepscategorie, waarin hij zich duurzaam een lonende weg baande. Als modelhelper ging hij Gianni Vermeersch en Nathan Van Hooydonck. 

Het is een cliché maar ook van de op 21 mei 29 jaar wordende Dylan hebben we het laatste nog lang niet gezien.