Michiel NUYTTEN 

traag maar gestaag is dùùrzaam

 

Ardooienaar Michiel Nuytten begon bij de nieuwelingen, was niet meteen een blikvanger (hij vergat het immers niet om ‘jong’ te zijn) maar hij verbeterde jaar na jaar exponentieel. Indien hij dat nog twee keer herhaalt dan zit er iets moois aan te komen.

“Ik hoop dat hij stilaan beseft waartoe hij in staat is”, zegt ex-renner Daniël Moenaert, die Michiel aanbeval om met Arne Wallays samen te werken. 

Vanaf 2018 stapte Michiel met zevenmijlslaarzen. Zijn derde koers in Outrijve (ruim 100 dln.) was al meteen raak! Ook in het PK in De Haan was hij (4de) prominent op de afspraak. Er volgde een recital van ereplaatsen, opgelijst met een overwinning in de pittige koers van Dikkebus, waar hij het haalde van zijn enige medevluchter Jasper Dejaegher, een andere traagbloeier die aan een opmars bezig is.

Door onverkwikkelijke omstandigheden kon Michiel zijn seizoen 2019 pas vanaf juni beginnen maar hij had aan drie maanden genoeg om zich in de gunst van Michel Pollentier en Wim Feys te presteren, zeker na een zijn tweede helft van augustus met vier overwinningen op acht dagen tijd én een podium in de interclub van Ingelmunster.

Daniël Moenaert was niet altijd even gelukkig met zijn poulain, zeker niet op maandag 27 augustus 2019 in Lendelede, waar enkele anderen anderhalve minuut wegreden. Daniël kon het niet meer aanzien en riep Michiel toe dat hij op eigen kracht naar huis zou moeten. Als door een wesp gestoken zette Michiel zich schrap, overbrugde in een mum van tijd de diepe kloof én behaalde zijn derde overwinning in een week tijd en daar zou hij ’s anderendaags in Keiem een vierde aan toevoegen. 

Het gebalde Covid-19 seizoen 2020 was een annus horriblis voor het competitiebeest in Michiel, die bovendien door ijzertekort en kwakkelende bloedwaarden gekweld werd. Op aangeven van dr. Dag Van Elslande werd 2020 opgevouwd en verticaal geklasseerd.

Toch begon Michiel zonder al teveel twijfels aan het winterreces want zijn wattages waren verbluffend en Arne Wallays zette er de schouders onder. Le nouveau Michiel était arrivé. Hij gooide er meteen de beuk in, zelfs in het criterium van Oudenburg, waar hij (2de) gelijke tred hield met doorknede jongens als Eamon Lucas (V.St.), Jo Maes, Niels De Rooze, … Michiel had evenwel, zoals het een diesel betaamt, meer tijdig nodig om op toerental te komen. 

De Ronde van Oost-Vlaanderen was het scharniermoment. Via de koninginnenrit in Pollare kon hij oprukken naar de vijfde eindplaats. Van Liège-Bastogne-Liège u23 had hij meer verwacht. Zijn twijfel of zulke hoogtemeters wel aan hem besteed waren kon hij anderhalve maand later enigszins wegvlakken in Il Piccolo Lombardia. In dat soort finales verder meegaan, ziedaar één van zijn doelstellingen voor 2022. 

Die verre Italiaanse verplaatsing was de aanhef van een mooie oktober. In de G.P. Tombroek van Rollegem (de voorlaatste manche van de Road Series) op zaterdag kon hij zijn kompaan Luca De Meester aan de winst helpen. ’s Anderendaags streed hij ook in de vuurlijn van de G.P. Jules Vanhevel maar meer dan (opnieuw) een 15de plaats zat er niet in. Het competitiebeest had zichzelf de bieten ingejaagd en daar bleef het nog even om 2021 keurig af te kloppen in het Zeeuws weekend, waar er méér inzat dan er uitrolde. Debet daaraan was de openingsrit van Terneuzen naar Philipinne, waarin hij de klare wenk van Daniël Moenaert (bij de start op de eerste rij staan) letterlijk in de wind sloeg. Daardoor miste hij de waaier die onmiddellijk tot stand kwam  en minuten wegreed. Foetsie een nog beter klassement dan zijn uiteindelijke 14de plaats na een behoorlijke slotdag (12de in de tijdrit en 5de in de namiddag). Dit soort beginnersfouten mag Michiel vanaf 2022 niet meer maken. 

Meerdaagse inspanningen zijn overigens z’n ding, zoals ook bleek in de Flanders Tomorrow Tour.

“Laat mij vijf dagen na mekaar koersen en ik zal op de zesde dag nòg béter zijn”,verrast Michiel die zich ook nog meer moet smijten in het tijdrijden, een discipline waarvan de moeilijkheidsgraad bij velen meer tussen de oren dan in de benen zit.

Michiel moet zich voor de rest nergens zorgen over maken. Met zijn kwalificatie van industrieel elektricien komt hij sowieso door het leven en er is ook het ouderlijk landbouwbedrijf ‘Vers Fruit & Groenten’, waarin hij dolgraag helpt.