Timothy DUPONT 

schittert in weerwil van blijvende ongemakken

 

 

 

Zijn vorige overwinning (de openingsrit van de Tour de Wallonie) dateerde al van 27 juli 2019 of … 558 dagen geleden. Op 4 februari 2021 brak hij de ban in de tweede rit van de Etoile de Bessèges. Hij haalde het in La Calmette van onder anderen Pierre Barbier, Giacomo Nizzolo, Christophe Laporte, Nacer Bouhanni, Gerben Thijssen, Edward Theuns, …

Eén zwaluw maakte evenwel ook zijn lente niet, al was hij er nog kortbij in de tweede rit in Valencia en in de Tour Poitou-Charentes, waarin hij tweede werd na Arnaud Démare respectievelijk Elia Viviani, die door een betere lead-out bevoorrecht waren. Timothy eindigde nog tien andere keren in de top tien maar verkeerde nochtans zelden in optimale doen. Niet tijdelijke allergieproblemen (die hij met medicatie onder controle heeft) maar de naweeën van een zware val (in Nokere Koerse) waren de grote boosdoener. Hij plofte loodzwaar op de linkerzijde, die geregeld blokkeert met nekkrampen en een opspelende rug voor gevolg.

Timothy DUPONT wint de groepssprint van het BK Strandracen in Bredene.

(foto Gino COGHE)

Timothy won vorige zondag niettemin de Strandrace van Bredene, annex de Belgische titel en driekleur, waarin hij de titelverdediger was van reeds vier jaar geleden. Het werd een hardnekkig betwiste race die uitdraaide op een tumultueuze … groepssprint waarin Timothy vooral afrekende met zijn landgenoten Emiel Vermeulen en Jasper Dejaegher. Ook de Franse kampioen Samuel Leroux wurmde er zich tussen. Andere welluidende namen eindigden in de top tien: Florian Vermeersch, Tim Declercq en Brent Van Moer.

Je zou je daarbij afvragen of er aan Timothy geen degelijke veldrijder is verloren gegaan.

“Wie weet indien papa Sven mij op jonge leeftijd een crossfiets in plaats van een mountainbike cadeau had gedaan”, reageert Timothy. “Als nieuweling probeerde ik het als veldrijder maar ik deed het niet graag.”

 

Timothy is een doorzetter, die zelfs de bittere kelk van Paris-Roubaix tot op de bodem ledigde. Hij heeft een hoge pijndrempel die hem ook aardig van pas komt bij zijn huidig fysiek ongemak.

De internationale zegekoning van 2016 (vijftien overwinningen) opteert (zoals lang geleden Freddy Maertens en Michel Pollentier) voor het strand en de duinen als oefenterrein, waarop hij twee persoonlijke en tamelijk vlot berijdbare trajecten heeft uitgestippeld: één richting De Panne, een andere richting De Haan. Toch had het er twee weken geleden de schijn van dat hij niet goed bezig was want in de Panne Beach Endurance kwam hij uit op een mistroostige 26ste plaats, vier minuten na de Nederlandse winnaar Daan van Sintmaartensdijk. 

Timothy wist waaraan dat lag: te hard opgepompte banden waarop hij ook zichzelf ‘opblies’. In Bredene zou hem dat niet opnieuw overkomen in de race naar de titel en de driekleur die hij in 2012 al veroverde op de weg bij de eliten zonder contract in Ooigem.

Het BK strandracen was zijn overstap naar de eerste ploegstage vanaf volgend weekend met Bingoal - Pauwels Sauces - WB, waar hij met Louis Blouwe (neef van Johan Bruyneel), Dorian De Maeght en Cériel Desal (kleinzoon van Benoni Beheyt) drie nieuwe landgenoten aan zijn zijde krijgt. Timothy neemt op 8 januari 2022 ook deel aan de strandrace van Egmond-pier-Egmond (Ned.), waarop de tweede ploegstage naadloos aansluit.

“Op mijn 34ste denk ik nog niet aan stoppen”, beklemtoont Timothy. “Het is nog lang niet op bij mij, ook al omdat ik pas op mijn 26ste voltijds contractrenner werd. Indien mijn lichaam wat meer meewil dan probeer ik het nog vijf jaar uit te zingen. Koersen is het mooiste beroep dat er kan bestaan.”