Vooral de grootste coureurs zijn geregeld partners in crime
Vandaag een mooie bijdrage van Marcel Baetens zien passeren op de Facebook Public Group ‘Wielrenners uit het Verleden’.
Ronde van Vlaanderen 1946:
Briek wilde ‘zijn’ centen niet!
Er is gedurende hun hele carrière wederzijds respect en bewondering geweest tussen Rik Van Steenbergen en Briek Schotte.
Tekenend is deze anekdote uit de Ronde van Vlaanderen 1946.
Die Ronde draaide uit op een clash tussen twee stijlen: die van de oerflandrien Schotte en die van de flyer Van Steenbergen. Briek hield lelijk huis op de Kwaremont en de Kruisberg, Rik sleurde aan de kop op de Edelare. Dat gaf zes koplopers, van wie Briek en Rik de vlucht vooruit namen. Enkel de Fransman Louis Thiétard kon net vòòr Geraardsbergen heraansluiten. Er werd overeengekomen om de buit te verdelen opdat elk van de drie zou rijden voor wat hij waard was. Van Steenbergen had een superdag en verwittigde zijn metgezellen dat hij zou aanvallen, op de brug van Kwatrecht op vijf kilometer van de finish. Hij voegde de daad bij het woord en arriveerde in Wetteren met ruim een minuut voorsprong.
Enkele weken nadat hij zijn geld getoucheerd had, rekende Rik zoals afgesproken af met zijn compagnons de route. Thiétard reageerde met "merci beaucoup" en incasseerde. Briek vatte het anders op:
"Ah ba neent Rik, 'k en willekik di cens nie weie, j' had gezeed dat je ging attaqueren in Kwoatrecht en we kosten ni volgen en amme ni kosten volgen moeie gi ons ook ni betoalen hé Rik!"
Den Briek: groots bij overwinning en bij nederlaag. Absoluut!
Toch is het ook zo dat de gevestigde kampioenen overwinningen en nederlagen juist kunnen plaatsen. Bij volgende gelegenheden zullen Briek en Rik, die allebei zuinigheid hoog in het vaandel droegen, er wel over gewaakt dat de rollen van de Ronde van Vlaanderen 1946 omgekeerd werden. Partners in crime heet zoiets en dus hebben ze liever dat de grote buit in hun kleine kringetje blijft dan dat het in de gretige handen belandt van een ongevestigde waarde (een runner up of een outsider). Ook is het zo dat in een ontsnapping de gesolliciteerde winnaar er dient over te waken dat er ook een lachende tweede en zelfs lachende derde op het podium wordt geroepen. Want er volgen nog koersen wanneer iemand anders de gesolliciteerde winnaar kan zijn. Combine heeft daar weinig uitstaans mee, het is het recht van de winnaar om de twijfelende compagnon de route aan zijn kant te krijgen. En de medevluchter die zeker van zijn stuk is, mag de gesolliciteerde winnaar altijd verslaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten